که نظر روشن دارد . روشن دیده
روشن نظر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
روشن نظر. [ رَ / رُو ش َ ن َ ظَ ] ( ص مرکب ) که نظر روشن دارد. روشن دیده. کنایه است از بینا و هوشمند و پاک نظر :
بدان آب روشن نظر کن مرا
وزین بندگی زنده تر کن مرا.
بدان آب روشن نظر کن مرا
وزین بندگی زنده تر کن مرا.
نظامی.
کلمات دیگر: