پراکسی سرور

پیشکار، پراکسی یا پراکسی سرور برنامه واسطه ای بین کاربر داخلی شبکه و اینترنت است که قابلیت های فراوانی در راستای حفظ امنیت، نظارت مدیریتی، کنترل کاربران و سرویس های ذخیره سازی دارد. پراکسی سرور امکان ایجاد فیلترهایی خاص را برای امنیت بیشتر در شبکه فراهم می کند، قابلیت ذخیره سازی، سرعت دستیابی به اطلاعات را بالا می برد و با سیستم های تصدیق هویت و تغییر هویت، ضامن امنیت در شبکه داخلی سازمان است و نیز امکان ثبت گزارش کامل کارکردش را دارد. همچنین قابلیت مسدود کردن محتویات آسیب رسان و بررسی تبعیت از قوانین برقرار شده در شبکه را دارا است. پراکسی سرور امکان استفاده از اکثر پروتکل های محلی را فراهم می آورد و امکان رمز کردن داده ها را نیز دارد. پراکسی ها انواع مختلفی دارند که هر یک کار خاصی را انجام می دهد، که از آن جمله می توان FTP، HTTP، SMTP و DNS را نام برد.
SMTP Proxy
HTTP Proxy
FTP Proxy
DNS Proxy
شاید تاکنون بارها در هنگام استفاده از اینترنت با کلمهٔ پراکسی برخورد داشته اید اما مفهوم کاملی از آن در ذهن نداشته باشید. برخی از کاربران عادی پراکسی سرور را فقط به معنای سیستم فیلترینگ می شناسند در صورتی که چنین دیدگاهی اشتباه است و پراکسی سرور قابلیت های فراوانی دارد که در ادامه به آن اشاره خواهد شد. فلسفهٔ ایجاد پراکسی سرور قرار دادن یک خط اینترنت در اختیار تعداد بیش از یک نفر استفاده کننده در یک شبکه بوده است اما بعدها قابلیت هایی به پراکسی سرور اضافه شد به طوری که هم اکنون استفاده از این قابلیت ها در شبکهٔ سازمان های مختلف اجتناب ناپذیر است.
پراکسی سرور واسطه ای بین کاربر داخلی و اینترنت است. در حقیقت پراکسی درخواست کارخواه یا کلاینت (به انگلیسی: client) را به پراکسی سرور فرستاده، پراکسی سرور محتویات بسته را بررسی می کند و در صورت لزوم پردازش های مورد نظر را روی بستهٔ دیتا انجام می دهد و بسته را می سنجد، در صورت عدم مغایرت با سیاست های امنیتی تنظیم شده برای شبکه به آن ها اجازهٔ عبور از دیوار آتش را می دهد و این درخواست روی شبکه ارسال می شود و جواب آن توسط پراکسی سرور از اینترنت دریافت و برای کلاینت ارسال می شود.
همان طور که اشاره شد پراکسی سرور دارای قابلیت های فراوانی است که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد: