بیماری کرون (به انگلیسی: Crohn's disease) یکی از بیماری های التهابی روده است که با التهاب دیواره روده مشخص می شود.
کنترل استرس، درمان افسردگی، درمان اضطراب و نیز ایجاد احساس شادی و رضایت نسبت به زندگی، تأثیر بسزایی در کنترل و درمان این بیماری دارد.
معمولاً ورزشکاران کمتر به این بیماری مبتلا می شوند. بیمارانی که بدون مصرف دارو به ورزش محدود پرداخته اند تا ۷۰ درصد از علائم بیماری شان بهبود یافته است. احتمالاً علت آن به تأثیرات مثبت ورزش بر روحیه و سلامت بدن بازمی گردد که منجر به تنظیم سیستم ایمنی بدن و متعاقباً کاهش التهاب در بدن می گردد. ورزش همچنین باعث افزایش قدرت جذب روده نیز می شود که این فرایند دقیقاً برخلاف تأثیرات منفی التهاب روده است که باعث کاهش جذب مواد غذایی در بدن می شود. بیمار باید فعالیت ورزشی را به صورت کنترل شده و متناسب با توان و استقامت بدنی خود انجام دهد.
برای بیمارانی که قادر به ورزش نیستند نرمش و یوگا توصیه می شود.
رعایت رژیم غذایی از عوامل مؤثر در بهبود این بیماری است. مصرف روزانه عسل، بره موم، خرما، زردچوبه و خاکشیر به علت خاصیت ضد سرطانی، ضد التهابی و ترمیم کننده زخم ها بسیار مفید و مؤثر است.
بهتر است در دوران شدت گرفتن این بیماری از یک رژیم غذایی ساده، سبک (کم حجم) و ثابت استفاده شود و غذا به طور کامل در دهان جویده و آسیاب شود.
غلات، سویا پروتینه، کرفس، تخم مرغ، سیب زمینی شیرین، سیب شیرین، موز، انواع آب میوه (بخصوص آب لیمو شیرین) و آب سبزیجات، آجیل، برنج کته، ماست پروبیوتیک، ماهی و مرغ (به صورت کبابی یا آب پز) به عنوان غذای روزانه در دوران شدت بیماری توصیه می شود.
از مصرف غذاهای ترش، اسیدی، گازدار، تند، دارای ادویه فراوان یا دارای افزودنی و نگهدارنده، باید پرهیز شود.
از مصرف غذاهای دیر جذب مانند گوشت قرمز، فست فود و غذاهای چرب و همچنین لبنیات و غذاهای خام و نپخته مانند میوه و سبزی در دوران شدت بیماری، پرهیز گردد.
با رعایت موارد فوق، این بیماری در ظرف چند ماه وارد دوران خاموشی خواهد شد و پس از آن بیمار با حفظ آرامش می تواند به زندگی عادی خود ادامه دهد. پس از سپری شدن دوره اصلی بیماری و وارد شدن به دوران خاموشی، بیمار می تواند آهسته رژیم غذایی و میزان مصرف داروها را کاهش داد.
بهتر است در زمانی که این بیماری شدت می گیرد، از مکمل مولتی ویتامین، امگا ۳ و کلسیم و در صورت کم خونی از مکمل آهن نیز استفاده شود.
بیمارانی که درمان های فوق برای آن ها پاسخگو نبوده بهتر است یک دوره شش ماهه رژیم غذایی فاقد گلوتن را نیز دنبال کنند.
بیماری کرون یک بیماری مزمن بوده که قسمت های گوناگون دستگاه گوارش از دهان گرفته تا مقعد را می تواند تحت تأثیر قرار دهد. این بیماری بیشتر قسمت انتهایی روده باریک (ایلئوم) و قسمت ابتدایی روده بزرگ را تحت تأثیر قرار می دهد. این بیماری می تواند تمام لایه های روده را درگیر سازد و حتی موجب فیبروز شود. شایع ترین ناحیه درگیر ایلئوسکال است. بین ضایعات معمولاً نواحی سالم وجود دارد. این بیماری تظاهرات خارج روده ای نیز دارد مانند آرتریت و ضایعات پوستی.
علائم و نشانه های آن اغلب شامل اسهال (که در صورت التهاب شدید روده ممکن است به اسهال خونین تبدیل گردد)، کاهش وزن و درد شکم است. برخی از عوارض این بیماری ممکن است در خارج از دستگاه گوارش رخ دهد، شامل کم خونی، خارش پوست، ورم مفاصل، التهاب چشم و احساس خستگی. از دیگر علائم این بیماری، راش و اریتم گرهی است. انسداد روده نیز معمولاً رخ می دهد و کسانی که به این بیماری مبتلا می شوند ممکن است در معرض خطر ابتلا به سرطان روده قرار گیرند.
علایم و سمپتوم بیماری شامل اسهال مزمن، کاهش وزن و درد شکم است. بیماری می تواند با آبسه، فیستول، تنگی و انسداد روده همراه باشد و گاهی برای تشخیص، نیاز به آزمایش سرولوژی و کولونوسکوپی می باشد.این بیماری می تواند همراه با خون ریزی همراه با مدفوع یا به طور جدا از مدفوع یا همراه با رگه های خون روی مدفوع همراه باشد. سایر علائم این بیماری می تواند، بی اشتهایی، نفخ، دفع ناقص و دفعات زیاد اجابت مزاج و بی اختیاری نیز باشد.
کنترل استرس، درمان افسردگی، درمان اضطراب و نیز ایجاد احساس شادی و رضایت نسبت به زندگی، تأثیر بسزایی در کنترل و درمان این بیماری دارد.
معمولاً ورزشکاران کمتر به این بیماری مبتلا می شوند. بیمارانی که بدون مصرف دارو به ورزش محدود پرداخته اند تا ۷۰ درصد از علائم بیماری شان بهبود یافته است. احتمالاً علت آن به تأثیرات مثبت ورزش بر روحیه و سلامت بدن بازمی گردد که منجر به تنظیم سیستم ایمنی بدن و متعاقباً کاهش التهاب در بدن می گردد. ورزش همچنین باعث افزایش قدرت جذب روده نیز می شود که این فرایند دقیقاً برخلاف تأثیرات منفی التهاب روده است که باعث کاهش جذب مواد غذایی در بدن می شود. بیمار باید فعالیت ورزشی را به صورت کنترل شده و متناسب با توان و استقامت بدنی خود انجام دهد.
برای بیمارانی که قادر به ورزش نیستند نرمش و یوگا توصیه می شود.
رعایت رژیم غذایی از عوامل مؤثر در بهبود این بیماری است. مصرف روزانه عسل، بره موم، خرما، زردچوبه و خاکشیر به علت خاصیت ضد سرطانی، ضد التهابی و ترمیم کننده زخم ها بسیار مفید و مؤثر است.
بهتر است در دوران شدت گرفتن این بیماری از یک رژیم غذایی ساده، سبک (کم حجم) و ثابت استفاده شود و غذا به طور کامل در دهان جویده و آسیاب شود.
غلات، سویا پروتینه، کرفس، تخم مرغ، سیب زمینی شیرین، سیب شیرین، موز، انواع آب میوه (بخصوص آب لیمو شیرین) و آب سبزیجات، آجیل، برنج کته، ماست پروبیوتیک، ماهی و مرغ (به صورت کبابی یا آب پز) به عنوان غذای روزانه در دوران شدت بیماری توصیه می شود.
از مصرف غذاهای ترش، اسیدی، گازدار، تند، دارای ادویه فراوان یا دارای افزودنی و نگهدارنده، باید پرهیز شود.
از مصرف غذاهای دیر جذب مانند گوشت قرمز، فست فود و غذاهای چرب و همچنین لبنیات و غذاهای خام و نپخته مانند میوه و سبزی در دوران شدت بیماری، پرهیز گردد.
با رعایت موارد فوق، این بیماری در ظرف چند ماه وارد دوران خاموشی خواهد شد و پس از آن بیمار با حفظ آرامش می تواند به زندگی عادی خود ادامه دهد. پس از سپری شدن دوره اصلی بیماری و وارد شدن به دوران خاموشی، بیمار می تواند آهسته رژیم غذایی و میزان مصرف داروها را کاهش داد.
بهتر است در زمانی که این بیماری شدت می گیرد، از مکمل مولتی ویتامین، امگا ۳ و کلسیم و در صورت کم خونی از مکمل آهن نیز استفاده شود.
بیمارانی که درمان های فوق برای آن ها پاسخگو نبوده بهتر است یک دوره شش ماهه رژیم غذایی فاقد گلوتن را نیز دنبال کنند.
بیماری کرون یک بیماری مزمن بوده که قسمت های گوناگون دستگاه گوارش از دهان گرفته تا مقعد را می تواند تحت تأثیر قرار دهد. این بیماری بیشتر قسمت انتهایی روده باریک (ایلئوم) و قسمت ابتدایی روده بزرگ را تحت تأثیر قرار می دهد. این بیماری می تواند تمام لایه های روده را درگیر سازد و حتی موجب فیبروز شود. شایع ترین ناحیه درگیر ایلئوسکال است. بین ضایعات معمولاً نواحی سالم وجود دارد. این بیماری تظاهرات خارج روده ای نیز دارد مانند آرتریت و ضایعات پوستی.
علائم و نشانه های آن اغلب شامل اسهال (که در صورت التهاب شدید روده ممکن است به اسهال خونین تبدیل گردد)، کاهش وزن و درد شکم است. برخی از عوارض این بیماری ممکن است در خارج از دستگاه گوارش رخ دهد، شامل کم خونی، خارش پوست، ورم مفاصل، التهاب چشم و احساس خستگی. از دیگر علائم این بیماری، راش و اریتم گرهی است. انسداد روده نیز معمولاً رخ می دهد و کسانی که به این بیماری مبتلا می شوند ممکن است در معرض خطر ابتلا به سرطان روده قرار گیرند.
علایم و سمپتوم بیماری شامل اسهال مزمن، کاهش وزن و درد شکم است. بیماری می تواند با آبسه، فیستول، تنگی و انسداد روده همراه باشد و گاهی برای تشخیص، نیاز به آزمایش سرولوژی و کولونوسکوپی می باشد.این بیماری می تواند همراه با خون ریزی همراه با مدفوع یا به طور جدا از مدفوع یا همراه با رگه های خون روی مدفوع همراه باشد. سایر علائم این بیماری می تواند، بی اشتهایی، نفخ، دفع ناقص و دفعات زیاد اجابت مزاج و بی اختیاری نیز باشد.
wiki: بیماری کرون