کشال
فارسی به انگلیسی
فرهنگ فارسی
پیوندگاه ران بشکم از جانب انسی . پیوندگاه پای به تنه
لغت نامه دهخدا
کشال. [ ک ِ ] ( اِ ) پیوندگاه ران بشکم از جانب انسی. ملتقای شکم و ران از طرف انسی تن. ملتقای شکم و ران از طرف انسی تن. گوی بدرازا که میان بالای ران زیر شکم است از پیش. پیوندگاه پای به تنه. نورد میان شکم و ران . ( یادداشت مؤلف ). کش. کشاله. رجوع به کش شود.
پیشنهاد کاربران
آویزان، آویزان و طویل. دامن کشال: دامن آویزان به نسبت طویل بودن آن.
کِشال یا کَشال
بر روی زمین کشیدن کسی یا چیزی
گویش نیشابوری :کْشَلَهْ
بر روی زمین کشیدن کسی یا چیزی
گویش نیشابوری :کْشَلَهْ
کلمات دیگر: