تیرانداز

ترجمه رامی رامی نشابه

تیرانداز. [ اَ ] ( نف مرکب ) ترجمه رامی. ( آنندراج ). رامی. نشابه. نابل. ( از منتهی الارب ). کمانکش و کماندار و تفنگچی. ( ناظم الاطباء ). آنکه با کمان و جز آن تیر پرتاب کند. تیرافکننده : هزار پیاده را بخواند از تیراندازان. ( ترجمه تاریخ طبری ص 525 ). هلاورد... شهری است باکشت و برز... و مردمان تیرانداز و جنگی. ( حدود العالم ). و این ( مردم ماوراءالنهر ) مردمانی اند جنگی و غازی پیشه و تیرانداز. ( حدود العالم ). و مردمان وی ( بخارا ) تیراندازند و غازی پیشه. ( حدود العالم ).
هر سپاهی که به پیکار ملک روی نهاد
بازگردد ز کمان تیر سوی تیرانداز.و ازراه حبشه هزار مرد دیلم را با پانصد مرد تیرانداز در کشتی ها نشاند. ( فارسنامه ابن البلخی ص 95 ).
حمله ها بر به طبع تیغگذار
رزمها کن به وهم تیرانداز.دو تیرانداز چون سرو جوانه
ز بهر یکدگر کرده نشانه.همه شمشیرزن و تیرانداز و نیزه گذار باشند. ( جهانگشای جوینی ).
گر بپرانیم تیرآن نی ز ماست
ما کمان و تیراندازش خداست.چهارصد مرد تیرانداز که در خدمت او بودند همه خطا کردند. ( گلستان ).
شرط عقل است صبر تیرانداز
که چو رفت از کمان نیاید باز.چشمان ترک و ابروان جان را به ناوک می زنند
یا رب که داده ست این کمان آن ترک تیرانداز را.باکم از ترکان تیرانداز نیست
طعنه تیرآورانم می کشد.عمر نظر کرد به تیراندازان ایشان که برپشت اسب با یکدیگر بازی می کردند. ( تاریخ قم ص 304 ).
خدنگ طعنه دایم سوی تیرانداز برگردد
کسی را قدر مشکن گر نخواهی کم بها گردی.رجوع به تیر و دیگر ترکیبهای آن شود.

۱. کسی که با کمان یا تفنگ به طرف کسی یا چیزی تیر بیندازد، تیرزن.
۲. = قوس

زَنا؛ تفنگچی؛ وَنا؛ تیروَن
چَینا