تعلل

تعلل یا فردا فکنی یا اهمال کاری (به انگلیسی: procrastination) به تعویق انداختن مداوم کارها را گویند و ساز و کاری است که فرد وظایف خود را به طور متوالی به زمان و روز دیگری معوق می کند و به جای انجام آن ها به امور جزئی دیگر می پردازد.
پرهیز از مواجهه یک روش دفاعی که در آن شخص از قرار گرفتن در شرایط استرس زا می پرهیزد.
حواس پرتی یا عوامل ناشی از اختلال کم توجهی - بیش فعالی
کم پنداری، از دست دادن موقعیت ها با توجیه بی ارزش بودن آنها. «گربه دستش به گوشت نمی رسه، میگه بو میده».
قیاس با پایینترین ها، فرد خود را با کسانی که در وضعیت بدتری از او قرار دارد مقایسه و تصور می کند که خودش در وضع بدی نیست.
به شوخی گرفتن.
نسبت دادن به عوامل خارجی، مثلاً: من کارم را انجام نمی دهم چون کاری که به من واگذار کرده اند عادلانه نیست.
انکار، یعنی اصرار بر اینکه کار انجام نشده مهم نبوده و کار دیگر از آن مهم تر بوده است.
تنبلی، به فردا انداختن کار، فقط به خاطر آنکه شخص تنبل تر از آن است که کار را انجام دهد.
بسط ارزش ها راضی و سرفراز به آنچه فرد در این بازه زمانی انجام داده، بی توجه به اینکه قرار بوده کار دیگری را انجام دهد.
رفتار فردا فکنی سه ویژگی دارد: رفتاری غیرضروری است، وقت بر است، و به نتیجه مستقیمی ختم نمی شود.
برخی عواملی که برای فردا فکنی برشمرده اند عبارتند از:
آلبرت الیس، دانشمند حوزه ­ی روان­شناسی، و ویلیام جی نال، صاحب­ نظر زمینه­ ی تعلیم و تربیت، درکتاب "روان­شناسی اهمال­ کاری" سه علت اصلی برای فردا افکنی(اهمال کاری)