کلمه جو
صفحه اصلی

مصغر


برابر پارسی : کوچک، خرد، ریز، کهتر

فارسی به انگلیسی

diminutive, kin _

diminutive


kin _


فارسی به عربی

ضییل

عربی به فارسی

نقاشي باتذهيب , مينياتور , کوچک , کوتاه


مختصر , موجز , کوتاه , لب گو , فشرده ومختصر


مترادف و متضاد

diminutive (صفت)
کوچک، خرد، مصغر

hypocoristic (صفت)
مصغر

فرهنگ فارسی

تصغیرشده، کوچک شده، دردستورزبان فارسی اسمی رامیگویندکه علامت تصغیر(ک، چه، و )به آن افزوده باشندمثل پسرک، دریاچه، دخترو
( اسم ) ۱ - کوچک شده تصغیر شده ۲- کلمهایست کهاصلا بر خردی و کوچکی دلالت کند : پسرک باغچه و گاه برای تحقیر آید : مردک زنک و گاه برای ترحم : طفلک و گاه برای عزت و احترام : مامک . نشانه های تصغیر سه است : ۱- ک : باغک مردک مرغک . توضیح ۱ درتداول گاه برای تحقیر بعد از کاف ( که بصورت - ه غیر ملفوظ نویسند ) در آورند : زنکه مردکه . توضیح ۲ در کلمات مختوم به - ا و - و بهنگام الحاق به - ک ی قبل از - ک افزاینده : پایک جویک مویک . ۲ - - چه : باغچه خوانچه دریاچه کوچه . توضیح در بعضی کلمات بصورت یچه در آید : دریچه و در برخی بشکل - یزه : دوشیزه و در بعضی بصورت - یزک : کنیزک . ۳- - و : پسرو دخترو گردو یارو .
تصغیر شده کوچک کرده شده کوچک کرده .

فرهنگ معین

(مُ صَ غَّ ) [ ع . ] (اِمف . ) تصغیر شده ، کوچک شده .

لغت نامه دهخدا

مصغر. [ م ُ ص َغ ْ غ َ ] ( ع ص )تصغیرشده. کوچک کرده شده. کوچک کرده. خردشده. کوچک شده.( یادداشت مؤلف ). || ( اصطلاح صرف ) به صورت مصغر درآمده. تصغیر شده. کلمه ای که با تغییر حرکات و افزودن حرف یا حروفی به صورت تصغیر درآید مانند حسین که مصغر حسن است و رُجَیل که مصغر رجل است در عربی ، و کوچه و مرغک که مصغر کو و مرغ است در فارسی. ( از یادداشت مؤلف ). اسم تصغیرشده. ( ناظم الاطباء ). در زبان عربی اسم های سه حرفی با مضموم شدن حرف اول و مفتوح شدن حرف دوم و افزوده شدن یای ساکن پس از حرف دوم مصغر می شوند چون : بحر، بُحَیر. رجل ، رُجَیل. در اسمهای چهار حرفی و به بالا علاوه بر تغییرات فوق ، حرف بعداز یای تصغیر را کسره می دهند: درهم ، دُرَیْهِم. ثعلب ، ثُعَیْلِب. محسن ، مُحَیْسِن. در فارسی معمولاً اسمها را با علامت «ک » و «چه » مصغر می سازند: مرغک ، دخترک ، پسرک ، شهرک ، دهک ، باغچه ، طاقچه ، کتابچه ، کوچه ، دفترچه ، دریاچه ، سراچه ، قالیچه ، خوانچه. اما در برخی ازلهجه ها و یا اسمهای مستعمل در دوره های قدیم به جای دو نشانه یادشده ، واو نیز در آخر اسمهای مصغر دیده می شود مانند: یارو، خواجو، پسرو، گردو. و نیز در برخی از لهجه ها، اسم را با های بیان حرکت ( مختفی ) مصغر می سازند، مانند: پسره ، دختره. و در این حال اگر دو نشانه تصغیر ( ک ، هَ ) با هم در آخر اسمی بیایند، از آن معنی تحقیر و توهین اراده می شود: مردکه ، زنکه. در برخی کلمات به جای «چه »، «یچه » آید، مانند: دریچه.

مصغر.[ م ُ ص َغ ْ غ ِ ] ( ع ص ) خردگرداننده. ( ناظم الاطباء ).

مصغر. [ م ُ ص َغ ْ غ َ ] (ع ص )تصغیرشده . کوچک کرده شده . کوچک کرده . خردشده . کوچک شده .(یادداشت مؤلف ). || (اصطلاح صرف ) به صورت مصغر درآمده . تصغیر شده . کلمه ای که با تغییر حرکات و افزودن حرف یا حروفی به صورت تصغیر درآید مانند حسین که مصغر حسن است و رُجَیل که مصغر رجل است در عربی ، و کوچه و مرغک که مصغر کو و مرغ است در فارسی . (از یادداشت مؤلف ). اسم تصغیرشده . (ناظم الاطباء). در زبان عربی اسم های سه حرفی با مضموم شدن حرف اول و مفتوح شدن حرف دوم و افزوده شدن یای ساکن پس از حرف دوم مصغر می شوند چون : بحر، بُحَیر. رجل ، رُجَیل . در اسمهای چهار حرفی و به بالا علاوه بر تغییرات فوق ، حرف بعداز یای تصغیر را کسره می دهند: درهم ، دُرَیْهِم . ثعلب ، ثُعَیْلِب . محسن ، مُحَیْسِن . در فارسی معمولاً اسمها را با علامت «ک » و «چه » مصغر می سازند: مرغک ، دخترک ، پسرک ، شهرک ، دهک ، باغچه ، طاقچه ، کتابچه ، کوچه ، دفترچه ، دریاچه ، سراچه ، قالیچه ، خوانچه . اما در برخی ازلهجه ها و یا اسمهای مستعمل در دوره های قدیم به جای دو نشانه ٔ یادشده ، واو نیز در آخر اسمهای مصغر دیده می شود مانند: یارو، خواجو، پسرو، گردو. و نیز در برخی از لهجه ها، اسم را با های بیان حرکت (مختفی ) مصغر می سازند، مانند: پسره ، دختره . و در این حال اگر دو نشانه ٔ تصغیر (ک ، هَ) با هم در آخر اسمی بیایند، از آن معنی تحقیر و توهین اراده می شود: مردکه ، زنکه . در برخی کلمات به جای «چه »، «یچه » آید، مانند: دریچه .


مصغر.[ م ُ ص َغ ْ غ ِ ] (ع ص ) خردگرداننده . (ناظم الاطباء).


فرهنگ عمید

۱. (ادبی ) در دستور زبان، کلمه ای که علامت تصغیر (ک، چه، و ) به آن افزوده باشند، مانندِ پسرک، دریاچه، دخترو.
۲. [قدیمی] تصغیرشده، کوچک شده.

دانشنامه عمومی

مصغر (دستور زبان). مُصَغَّر، واژه ای است با استفاده از ترکیبی دستوری دالّ بر خُردی و کوچکی اسم است؛ مانند اتاقک، طفلک، کتابچه و بازارچه). این ترکیب دستوری معمولاً با چسباندن پسوندی به اسم ساخته می شود. به این پسوند «علامت تصغیر» می گویند.
ـچه: باغ، باغچه؛
ـَک: اتاق، اتاقک؛
ـیزه: رنگ، رنگیزه؛
ـیژه: نای، نایژه.
علامت های تصغیر در فارسی عبارتند از:

پیشنهاد کاربران

پایک


کلمات دیگر: