<div class="boxBd">عزیزخور. [ ع َ خوَرْ/ خُرْ ] ( نف مرکب ) خورنده عزیز. که گرامی و ارجمندی را از میان بردارد و بخورد و فروبرد : <br>وی خاک عزیزخور به خواری <br>تن را عوض از جفات جویم.<div class="au">خاقانی.</div></div>

عزیزخور. [ ع َ خوَرْ/ خُرْ ] ( نف مرکب ) خورنده عزیز. که گرامی و ارجمندی را از میان بردارد و بخورد و فروبرد : وی خاک عزیزخور به خواری تن را عوض از جفات جویم. خاقانی.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">خورنده عزیز که گرامی و ارجمندی را از میان بردارد و بخورد و فرو برد</div>

خورنده عزیز که گرامی و ارجمندی را از میان بردارد و بخورد و فرو برد

عزیز خور

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا