دوره الکتروضعیف

در کیهان شناسی فیزیکی، دوره الکتروضعیف، دورانی از تکامل جهان اولیه است که دمای جهان به اندازه ای بالا بود که نیروهای بنیادی الکترومغناطیس و برهمکنش هسته ای ضعیف با هم ادغام شوند و به شکل برهمکنش الکتروضعیف(GeV ۱۰۰ <) وجود داشته باشند. دوره الکتروضعیف از زمانی آغاز می شود که برهمکنش هسته ای قوی از برهمکنش هسته ای ضعیف جدا شد. برخی از کیهان شناسان این رویداد را بر آغاز دوره تورمی منطبق می دانند که تقریباً ۱۰-۳۶ ثانیه پس از مه بانگ رخ داد.دیگران آغاز آن را تقریباً ۱۰-۳۲ پس از مه بانگ، وقتی انرژی پتانسیل میدان تورمی که باعث تورم جهان در دوره تورمی شد، آزاد شده بود و جهان را از یک پلاسمای داغ کوارک-گلوئون پرکرده بود.بر همکنش ذرات در این مرحله به اندازه ای پرانرژی بود که میزان زیادی از ذرات عجیب مثل بوزون های دبلیو و زد و بوزون هیگز به وجود آیند. همچنانکه جهان منبسط و سرد شد، برهمکنش ها کم انرژی تر شدند و عمر جهان به ۱۰-۱۲ ثانیه رسید، تولید بوزون های زد و دبلیو متوقف شد و بوزون های زد و دبلیوی باقی مانده به سرعت واپاشی شدند و در دوره کوارک که پس از آن فرارسید، برهمکنش هسته ای ضعیف نیرویی با برد متوسط بود.