( آرزه گر ) ( صفت ) کاهگل کار اندودگر.
اندودگر کاهگل کار
گچ مالنده نازک کار
اندودگر کاهگل کار
گچ مالنده نازک کار
ارزه گر
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( آرزه گر ) آرزه گر. [ زَ / زِ گ َ ] ( ص مرکب ) اندودگر. کاهگل کار.
ارزه گر. [ اَ زَ / زِ گ َ ] ( ص مرکب ) اندایش گر. گچ مالنده. ( برهان ). کسی که کاهگل و گچ در جایی مالد. ( برهان ) ( جهانگیری ) ( مؤید الفضلاء ).کلاّس. ( دهار ). || نازک کار، مقابل سِفت کار. || اندیشه گر و متفکر. ( شعوری از فرهنگ محمودی ). || کج اندیش ( ؟ ). ( نسخه میرزا ).
ارزه گر. [ اَ زَ / زِ گ َ ] ( ص مرکب ) اندایش گر. گچ مالنده. ( برهان ). کسی که کاهگل و گچ در جایی مالد. ( برهان ) ( جهانگیری ) ( مؤید الفضلاء ).کلاّس. ( دهار ). || نازک کار، مقابل سِفت کار. || اندیشه گر و متفکر. ( شعوری از فرهنگ محمودی ). || کج اندیش ( ؟ ). ( نسخه میرزا ).
ارزه گر. [ اَ زَ / زِ گ َ ] (ص مرکب ) اندایش گر. گچ مالنده . (برهان ). کسی که کاهگل و گچ در جایی مالد. (برهان ) (جهانگیری ) (مؤید الفضلاء).کلاّس . (دهار). || نازک کار، مقابل سِفت کار. || اندیشه گر و متفکر. (شعوری از فرهنگ محمودی ). || کج اندیش (؟). (نسخه ٔ میرزا).
فرهنگ عمید
کسی که پیشه اش کاهگل مالی یا گچ کاری ساختمان است، گچ کار.
کلمات دیگر: