تشنک
فارسی به انگلیسی
fontanel
فرهنگ فارسی
سواک النبی مریمیه
لغت نامه دهخدا
تشنک. [ ت َ ن َ ] ( اِ ) از پیش سر، جایی را گویند که در کودکی نرم و جهنده میباشد وآن را به عربی یافوخ خوانند. ( برهان ) ( آنندراج ) ( ازفرهنگ رشیدی ) ( از ناظم الاطباء ). و جاندانه نیز گویند. ( فرهنگ رشیدی ). و رجوع به یافوخ و جاندانه شود.
تشنک. [ ت َ ش َ ن َ ] ( اِ ) سواک النبی. ناعمه. ابوشوشه. قویسه. مریمیه. سلبیه. مریم گلی. و امروزباغبانهای ما سلبی گویند. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).
تشنک. [ ت َ ش َ ن َ ] ( اِ ) سواک النبی. ناعمه. ابوشوشه. قویسه. مریمیه. سلبیه. مریم گلی. و امروزباغبانهای ما سلبی گویند. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).
تشنک . [ ت َ ش َ ن َ ] (اِ) سواک النبی . ناعمه . ابوشوشه . قویسه . مریمیه . سلبیه . مریم گلی . و امروزباغبانهای ما سلبی گویند. (یادداشت مرحوم دهخدا).
تشنک . [ ت َ ن َ ] (اِ) از پیش سر، جایی را گویند که در کودکی نرم و جهنده میباشد وآن را به عربی یافوخ خوانند. (برهان ) (آنندراج ) (ازفرهنگ رشیدی ) (از ناظم الاطباء). و جاندانه نیز گویند. (فرهنگ رشیدی ). و رجوع به یافوخ و جاندانه شود.
فرهنگ عمید
قسمتی از جمجمه در پیش سر که در کودکی نرم است، یافوخ، جاندانه.
کلمات دیگر: