فوار

بسیارجوشنده، فوران کننده
مبالغه است از فور و فوران و مونث آن فواره است .

فوار. [ ف ُ ] ( ع مص ) دمیدن بوی مشک. ( منتهی الارب ). انتشار مشک. || غلیان و بالا رفتن آنچه در دیگ است. || بیرون آمدن آب از زمین و جوشیدن و جاری شدن آن. || هیجان و زدن رگ. ( از اقرب الموارد ). || ( اِ ) سرجوش دیگ. ( منتهی الارب ).

---

فوار. [ ف َوْ وا ] ( ع ص ) مبالغه است از فور و فوران. مؤنث آن فوارة است. ( از اقرب الموارد ). رجوع به فوارة شود.

جوشنده، فوران کننده.