( مصدر ) تحمل رنج و مشقت کردن .
محنت کشیدن
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
( ~. کَ دَ ) [ ع - فا. ] (مص ل . ) رنج بردن ، زحمت کشیدن .
لغت نامه دهخدا
محنت کشیدن. [ م ِ ن َ ک َ / ک ِ دَ ] ( مص مرکب ) به رنج بودن. سختی کشیدن. تحمل درد و اندوه و غم کردن : بیچاره متحیر بماند و روزی دو بلا و محنت کشید. ( گلستان ).
کلمات دیگر: