<div class="boxBd">محترث. [ م ُ ت َ رِ ] ( ع ص ) کشت کننده. ( از اقرب الموارد ). کشتکار و کشاورز و زارع و قلبه ران. || کاسب و کسب کننده و ورزنده. ( ناظم الاطباء ).</div>

محترث. [ م ُ ت َ رِ ] ( ع ص ) کشت کننده. ( از اقرب الموارد ). کشتکار و کشاورز و زارع و قلبه ران. || کاسب و کسب کننده و ورزنده. ( ناظم الاطباء ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">(مُ تَ رِ ) [ ع . ] (اِفا. ) ۱ - احتراز کننده . ۲ - خویشتن دار.</div>

(مُ تَ رِ ) [ ع . ] (اِفا. ) ۱ - احتراز کننده . ۲ - خویشتن دار.

محترث

فرهنگ معین

لغت نامه دهخدا