بایزید یکم

سلطان بایزید نخست (۱۳۵۴–۱۴۰۳)، مشهور به ایلدیریم (صاعقه) بایزید سلطان امپراطوری عثمانی از سال ۷۹۱ تا ۸۰۵ ه‍.ق بود. او بزرگ ترین پسر سلطان مراد یکم و گل چیچک خاتون بود که در ۷۵۵ در شهر ادرنه زاده شد و جوانی را در بورسا سپری کرد. یلدریم بایزید از سوی پدرش به عنوان حاکم (والی) شهر کوتاهیه تعیین شده بود و بعد از تاج گذاری، یونان و بلغارستان را به قلمرو امپراطوری عثمانی اضافه کرد. وی در نبرد آنکارا در سال ۱۴۰۲ توسط تیمور گورکانی زندانی شد و پس از او امپراتوری عثمانی دارای یک دوره فترت شد که در آن ۴ پسر او با یکدیگر به ستیز پرداختند. بایزید یکی از ارتشهای شناخته شده جهان در آن زمان را ساخت، اما در مفتوح ساختن قسطنطنیه ناموفق بود. او عنوان سلطان روم را پذیرفت. روم یک نام اسلامی قدیمی برای امپراتوری رم بود. وی در سال ۱۳۹۶ صلیبیان را در جنگ صلیبی نیکوپولیس (شهری در بلغارستان) را شکست داد؛ و توسط تیمور لنگ در نبرد آنکارا در سال ۱۴۰۲ دستگیر شد، و در ماه مارس ۱۴۰۳ در اسارت درگذشت. اولین نقش اصلی بایزیدبه عنوان فرمانداریکی از
آنجلینا خاتون
دِوْلِت شاه خاتون
ماریا خاتون
حفصه خاتون
سلطان خاتون
دسپینا خاتون
دِوْلِت خاتون
شهرهابود. اویک سلطان آشفته و عصبی بود؛ و لقب رعدوبرق را در نبرد علیه قارمانلو به دست آورد. بایزیدپس ازمرگ پدرش مراد یکم در کوزوو به تخت سلطنت نشست.
سلطان بایزید یلدریم
نگاره ای از بایزید یکم