تفنگ برنو

بـِرنو (به چکی: vz. 24) تفنگی گلنگدنی از خانواده موزر ژ۹۸ است که پس از جنگ جهانی اول در چکسلواکی طراحی و بین سال های ۱۹۲۴ تا ۱۹۴۲ در این کشور تولید شد.
Wikipedia contributors, "Vz. 24," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Vz._24&oldid=470977598 (accessed February 27, 2012).
کالیبر برنو مثل دیگر تفنگ های موزر ۷٫۹۲ میلی متر است و از فشنگهای موزر ۷٫۹۲x۵۷ استفاده می کند. طول لوله آن ۶۰ سانتی متر است که در مقایسه با موزر ۹۸ پانزده سانتی متر کوتاه تر و خوش دست تر است. مبنای نظری انتخاب لوله کوتاه تر این بود که کوتاه شدن لوله تفنگ تأثیر ناچیزی بر خصوصیات بالیستیکی گلوله و در نتیجه دقت آن در بردهای متعارف جنگی می گذارد یا به عبارت دیگر کاهش دقت تفنگ با کوتاه شدن لوله در مسافت های کوتاه و متوسط ناچیز است اما کاربردپذیری و خوش دستی آن را بسیار افزایش می دهد.
واژه vz. که در نام دیگر تفنگ های چکسلواکی نیز دیده می شود- مخفف واژهٔ چکی vzor به معنی مدل است و ۲۴ نیز به سال آغاز تولید و انتخاب این تفنگ به عنوان سلاح سازمانی نیروهای مسلح چکسلواکی اشاره دارد. برنو نیز نام شهری است که یکی از کارخانه های اصلی تولید این تفنگ در آن قرار داشت و تفنگ های ارتش ایران در آن جا تولید می شد.
برنو علاوه بر چکسلواکی در کشورهای دیگری همچون رومانی، تایلند، چین، گواتمالا، اکوادور، ترکیه، بولیوی و ایران نیز به طور گسترده ای مورد استفاده قرار گرفت. بیشتر تفنگ هایی که به سفارش کشورهای آمریکای جنوبی تولید شدند با کالیبرهای ۷x۵۷ موزر اسپانیایی و ۷٫۶۵x۵۳ آرژانتینی ساخته می شدند. پس از اشغال چکسلواکی توسط آلمان در سال ۱۹۳۸ کارخانه های تولید این تفنگ به دست آلمانی ها افتاد و تولید آن با توجه به شباهت بسیار به تفنگ های موزر ژ۹۸ و کارابینر ۹۸ ادامه یافته و تفنگ های موجود به راحتی وارد ارتش آلمان شده و در جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار گرفتند.