سفیان . [ س ُف ْ ] (اِخ ) ابن عُیَنْیةبن میمون هلالی کوفی . از محدثان بزرگ بود و مردی بزرگوار و کثیرالعلم بود. درکوفه متولد شد و در مکه درگذشت . او راست : الجامع درحدیث و کتابی در تفسیر. (از اعلام زرکلی ج 1 ص 375).
سفیان . [ س ُف ْ ] (اِخ ) ابن وهب خولانی ملقب به ابوالیمن . صحابی است و در حجةالوداع با پیغمبر همراه بود و در 82 هَ .ق . در افریقیه درگذشت . (از الاعلام زرکلی ج 3 ص 159).
سفیان . [ س ُف ْ ] (اِخ ) ابن سحبان . یکی از روات و فقها و متکلمین از اصحاب ابوحنیفه و از مرجئه بود. (ابن الندیم ).
سفیان . [ س ُف ْ ] (اِخ ) اندلسی . طبیب و گیاه شناسی است از مردم اسپانیا و ابن البیطار در ذیل کلمه ٔ تفاح از وی روایت آرد. (یادداشت مؤلف ).
سفیان . [ س ُف ْ ] (اِخ )(متوفی 49 هَ .ق .) ابن عوف از مردان لشکر معاویة و بخاطر جنگهائی که کرد شهرت یافت سپس به روم شد و نزدیک قسطنطنیه به قتل رسید. (از اعلام زرکلی ج 1 ص 375).
