راز گشادن

( مصدر ) آشکار کردن رازی را فاش کردن سری را مقابل پوشیدن [[ راز خود را گشاد ]] [[ راز خویش بر من گشاد ]] .

راز گشادن. [ گ ُ دَ ] ( مص مرکب ) راز گشودن. آشکار کردن سرّ. کنایه است از راز آشکارا کردن و فاش کردن و این مقابل راز پوشیدن و راز نگشادن است :
بگشای راز عشق و نهفته مدار عشق
از می چه فایده که بزیر نهنبن است.تو مردی دبیری یکی چاره ساز
وزین نیز با باد مگشای راز.در غمزه غمازش رازم نگشادستی
از خلق جهان رازم همواره نهانستی.راز خود بر دمنه بگشاد. ( کلیله و دمنه ص 203 ).
با وحوش از نیک و بد نگشاد راز
سرّ خود با جان خود میراند باز.بدوست گرچه عزیز است راز دل مگشای
که دوست نیز بگوید بدوستان عزیز.- راز بر باد نگشادن ؛ کنایه از بهیچ کس هیچ نگفتن است و سخت پوشیده و پنهان داشتن ، بهیچ روی چیزی بروز ندادن و از همه مستور داشتن :
ببردند نزد سکندر بشب
وزان راز نگشاد بر باد لب.و رجوع به راز گشودن شود.