اسم: لطف الدین (پسر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: lotfoddin) (فارسی: لطفالدين) (انگلیسی: lotfoddin)
معنی: بخشش دین و آیین، لطف دین
معنی: بخشش دین و آیین، لطف دین
(تلفظ: lotfoddin) (عربی) بخشش دین و آیین .
لطف الدین . [ ل ُ فُدْ دی ] (اِخ ) (خواجه ...) خواجه عزیز. واعظی با علم و تمیز بود و سالها در مقصوره ٔ جامع هرات به نصیحت بعض خلایق مشغولی مینمود. وفاتش در سنه ٔ 823 هَ . ق . به وقوع پیوست و در خیابان هرات در جوار مزار علامه ٔ رازی مدفون گشت . (حبیب السیر جزو سوم از ج 3 ص 209).
(از دانشمندان آذربایجان صص 339-340).