لبخند

لبخند حالتی از چهرهٔ انسان است که با تکان خوردن عضلات نزدیک به دو گوشهٔ دهان شکل می گیرد. اثر خنده را می توان در کنار چشم ها نیز مشاهده نمود.لبخند معمولاً بیانگر شادی و تفریح و لذت درونی انسان هاست.
با خندیدن، ظرفیت ریه های افراد افزایش یافته و اکسیژن بیشتری وارد بدن شده و به سوی سلول ها رهسپار می شود و مغز با دریافت اکسیژن بیشتری، بهتر عمل می کند، به این علت است که خنده از سکته های قلبی، مغزی، تنگی رگ های قلبی و بیماری های تنفسی و ده ها بیماری دیگر به خوبی پیشگیری می کند.
خنده، سیستم ایمنی و دفاعی بدن را که در تندرستی و سلامتی نقش اساسی دارد، تقویت کرده و فعال تر می سازد.
هورمون سایتو - کنیاز که به آن هورمون شادی، نیز گفته می شود، در اثر شاد بودن و خندیدن، ترشح شده و دستگاه ایمنی بدن را قوی تر می سازد.
هورمون اندورفین که در شخص احساس اعتماد به نفس و سرخوشی می کند، در اثر خندیدن، تولید می شود. مقدار این هورمون با ورزش و فعالیت های نشاط آور، بالا می رود.
مطالعات میان فرهنگی نشان داده اند که لبخند روشی برای برقراری ارتباط احساسی در سراسر جهان است، گرچه تفاوت زیادی میان فرهنگ های مختلف وجود دارد.لبخند می تواند بی اختیار (معمولاً شادی ایجاد انگیزه برای خندیدن می نماید)، یا ساختگی باشد (وقتی حس کنند که باید لبخند بزنند).
پژوهشی از دانشگاه بینگهمتون در نیویورک نشان می دهد که منشأ خنده در سیر تکاملی انسان به زمانی پیش از آنکه انسان از میمون ها جدا شود، بر می گردد.به عبارت دیگر خنده در میان اولین گروه های انسان نما، بین دو تا چهار میلیون سال پیش پیدا شد. اما خندهٔ آنها به هاه هاه یا قهقههٔ انسان امروزی شباهتی نداشت، چون دستگاه صوتی شان توانایی تلفظ این صداها را پیدا نکرده بود، و بیشتر به واکنش صوتی در برابر قلقلک یا خنده گوریل ها و شامپانزه های امروزی شباهت داشت.
در حدود دو میلیون سال پیش در اجداد انسان این توانایی پدید آمد که بتوانند حالت های مختلف بیانی در چهرهٔ خود را کنترل کنند و به این ترتیب هم بی اختیار و هم با ارادهٔ خود بخندند.اما مدت ها گذشت تا انسان در مسیر تکامل به مراحلی بالاتر از شناخت و آگاهی کاربرد زبان رسید و خنده با شوخی و مزاح ارتباط پیدا کرد.

لبخند ؛ مترادف آن تبسم است.
• «به سودای روزهای دل انگیز گذشته گریه مکن، به خاطر حضور کوتاه شان لبخند بزن.» -> رابیندرانات تاگور
• «سعادتمند کسی است که به مشکلات و مصایب زندگی لبخند زند.» -> ویلیام شکسپیر
• «گل ها، تبسم زمین هستند.» -> رالف والدو امرسن
• «گویند مرا چو زاد مادر// پستان به دهان گرفتن آموخت// شب ها بر گاهواره من// بیدار نشست و خفتن آموخت// لبخند نهاد بر لب من// بر غنچه گل شکفتن آموخت// دستم بگرفت و پا به پا برد// تا شیوهٔ راه رفتن آموخت// یک حرف و دو حرف بر زبانم// الفاظ نهاد و گفتن آموخت// پس هستی من ز هستی اوست// تا هستم و هست دارمش دوست» -> ایرج میرزا
• «ای امیدهای دورهٔ زندگی اگر شما نبودید و به روی این حیات پر از مصیبت تبسم نمی کردید، بشر چگونه زنده می ماند؟» -> ناشناس
• «خوشحالی و لبخند کودکان، بهار زندگی است.» -> ژان پل
• «زندگی مانند لبخند ژوکوند است، در نظر نخست به روی بیننده تبسم می کند، اما اگر در او دقیق شوی می گرید.» -> ژری تایلر
• «چشمان زیبای اشکبار از لبخند زیباتر است.» -> کامیایل
• «یک قلب مهربان چشمه ای از شادی است که هرچیز را در اطراف خود با لبخند تر و تازه می کند.» -> واشنگتن ایروینگ