واسپور

فرهنگ اسم ها

اسم: واسپور (پسر) (فارسی) (تاریخی و کهن) (تلفظ: vāspur) (فارسی: واسپور) (انگلیسی: vaspur)
معنی: لقب نجبا و شاهزادگان اشکانی و ساسانی، «پسر طایفه» و به تعبیری «ولیعهد» و به قولی «فرزند والاگهر شاهنشاه»، ( اَعلام ) لقب نجبای اشکانی و ساسانی و صاحبان مناصب کشوری و لشکری آنان، ' پسر طایفه ' و به تعبیری ' ولیعهد ' و به قولی ' فرزند والاگهر شاهنشاه '، نام دانا و هنرمندی در زمان انوشیروان پادشاه ساسانی

(تلفظ: vāspur) ' پسر طایفه ' و به تعبیری ' ولیعهد ' و به قولی ' فرزند والاگهر شاهنشاه ' ؛ (در اعلام) لقب نجبای اشکانی و ساسانی و صاحبان مناصب کشوری و لشکری آنان .

فرهنگ فارسی

(اسم ) عنوان شاهزادگان ونجبای اشکانی و ساسانی .
دانا و هنرمندی از خاندان بزرگ و شریف در زمان انوشیروان بوده است .
وا سپوهر لقب نجیا و شاهزادگان اشکانی و ساسانی .

لغت نامه دهخدا

واسپور. (اِ) واسپوهر. لقب نجبا و شاهزادگان اشکانی و ساسانی . رجوع به واسپوهر و واسپوهرگان شود.

واسپور. ( اِ ) واسپوهر. لقب نجبا و شاهزادگان اشکانی و ساسانی. رجوع به واسپوهر و واسپوهرگان شود.

واسپور. ( اِخ ) دانا و هنرمندی از خاندان بزرگ و شریف در زمان انوشیروان بوده است. اماثعالبی او را از غلامان خسروپرویز دانسته و آقای پورداود در این باره چنین آورده است : مندرجات «خسرو قبادان و غلام » را نیز ابومنصور عبدالملک بن محمدبن اسماعیل الثعالبی در کتاب «غرر اخبار ملوک الفرس و سیرهم »در ص 705 و 711 ذکر کرده و این ( واسپور ) را ریدک خوش آرزو نامیده است. در کتاب پهلوی «خسرو قبادان و غلام » نام این غلام واسپو میباشد و «آرزوک خوش » یا «خوش آرزوک » صفت اوست. پاسخ و پرسشی هم در میان شاه و غلام شده که بنا به نظر ثعالبی این شاه خسروپرویز بوده است اما در کتاب پهلوی این شاه خسرو انوشیروان پسر قباد بوده است. «واسپور» جوان دانا و هنرمندی بوده از خاندان بزرگ و شریف که در هر مقوله سوءالات پادشاه را جواب میگفته و مورد تحسین بوده است. ( از خرده اوستا ص 145 تألیف پورداود ).

واسپور. (اِخ ) دانا و هنرمندی از خاندان بزرگ و شریف در زمان انوشیروان بوده است . اماثعالبی او را از غلامان خسروپرویز دانسته و آقای پورداود در این باره چنین آورده است : مندرجات «خسرو قبادان و غلام » را نیز ابومنصور عبدالملک بن محمدبن اسماعیل الثعالبی در کتاب «غرر اخبار ملوک الفرس و سیرهم »در ص 705 و 711 ذکر کرده و این (واسپور) را ریدک خوش آرزو نامیده است . در کتاب پهلوی «خسرو قبادان و غلام » نام این غلام واسپو میباشد و «آرزوک خوش » یا «خوش آرزوک » صفت اوست . پاسخ و پرسشی هم در میان شاه و غلام شده که بنا به نظر ثعالبی این شاه خسروپرویز بوده است اما در کتاب پهلوی این شاه خسرو انوشیروان پسر قباد بوده است . «واسپور» جوان دانا و هنرمندی بوده از خاندان بزرگ و شریف که در هر مقوله سوءالات پادشاه را جواب میگفته و مورد تحسین بوده است . (از خرده اوستا ص 145 تألیف پورداود).

کلمات دیگر: