یاشیل. ( اِخ ) دهی است از بخش ورزقان شهرستان اهر، با 309 تن سکنه. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).
دانشنامه عمومی
مختصات: ۳۸°۳۴′۵۴″ شمالی ۴۶°۳۹′۸″ شرقی / ۳۸٫۵۸۱۶۷°شمالی ۴۶٫۶۵۲۲۲°شرقی / 38.58167; 46.65222یاشیل یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی است که در دهستان بکرآباد بخش مرکزی شهرستان ورزقان واقع شده است.
اسم دخترانه - واژه مشتق ترکی یاش: خیس، نمناک، تَر و تازه، با طراوت، شاداب، خوش و خرّم، سر سبز، دلپذیر، با صفا، نَزِه
یل: پسوند نسبت ساز و دارندگی ترکی مانند: سِویل!
معنی: آبدار، آب دهنده، آب رسان - ساقی، شراب دهنده، چَمانی! - معشوق، جانان، دلدار، دلبر، محبوب، دوست داشتنی، خواستنی، پُر هوادار، دارای دوستدار و خاطر خواه فراوان - سبزه، گندمگون، کبود رنگ - سر سبز، سر زنده، شادمان، خوشحال، شَنگول، جوان - کبود، سبزه، لاجَِوَردی، نیلگون، آسمونی ( آسمانی )
داستان اینگونه است که مغولان نخست به سکایان تازیدند و دستازی کردند ( نیک می دانیم که در زد و کشتار، آگاهی مردم کشتار شده از میان می رود ) و زبان سکایان که هم خوانواده زبان ایرانیان بوده با از میان رفتن ، بسیاری واژه هایش درآمیخته و سالیان پشت مرز ها و دیوارهای کشور ایران زمین گیر شدند تا آنکه با تازش درون ایران شدند و آنگاه که با زبان پهلوی آذری درآمیختند زبانی پدید آمد که 70 % پهلوی آذری با اندکی دستور زبان اش ، 10 % سکایی با اندکی دستور زبان اش و 20 % مغولی شد .
کنون بی خرد ایست که هر واژه ای که در آذربایجان گفتگو می شود را ترکی دانست . باید پویندگان راستی جو ریشه ها را بکاوند نه اینکه هر کسی از زند خودش مانایی بتراشد. پسر آذری از تبریز