هاتفه

هاتفه : /hātefe/ هاتفه ( عربی ) ( مؤنث هاتف ) ، اسم هاتفه مورد تایید ثبت احوال ایران برای نامگذاری دختر است .

هاتف : /hātef/ هاتف عربی ) 1 - ندا دهنده ای که صدایش شنیده شود اما خودش دیده نشود، مانند فرشته ی ندا دهنده ی غیبی، سروش؛ 2 - ( در عرفان ) در اصطلاح، داعی و منادی حق که در دل سالک متجلی شود و او را توفیق سلوک عنایت کند؛ 3 - ( اَعلام ) هاتف: [قرن 12هجری] تخلص سیّد احمد حسینی، شاعر و پزشک ایرانی، از مردم اصفهان. دیوانش چاپ شده است.

هاتفه : هاتفه مونث هاتف به معنی ندادهنده، نداکننده ، پیام آور .

سروش : سُروش 1 - پیام آور؛ 2 - ( در قدیم ) فرشته ی پیام آور، فرشته؛ 3 - ( به مجاز ) پیامی که از عالم غیب برسد، الهام؛ 4 - ( در قدیم ) جبرائیل؛ 5 - ( در موسیقی ایرانی ) گوشه ای در دستگاه ماهور؛ 6 - ( در گاه شماری ) روز هفدهم از هر ماه شمسی در ایران قدیم؛ 7 - ( اَعلام ) شهرت محمّدعلی اصفهانی [قرن 13 هجری] شاعر ایرانی دربار ناصرالدین شاه، ملقب به شمس الشعرا.