وخشور

وَخشور، فَرَخشور - واژه فارسی میانه ساسانی ( پارسیگ، پارسیک )
نام پسرانه
بر پایه دینکرد:
فرنامی ( لقبی ) بود که به پیامبر ایران ( سِپَنتمان زَرتشت )
داده بودند!

وَخش: رَخش - وَحی، الهام، در دل انداختن، آگاهی رساندن -
تابش، پرتو، درخشش، شعشعه، فروغ، نور، روشنی

اور: پسوند دارندگی و همراهی
مانند: گنجور، کُرور، دستور، رنجور، کیفور،
مُزدور، شَرور، نَمور، مُرور، تنور، سُرُور، ماهور! و. . .

معنی: فرستاده خدا، هاتفِ اهورایی، پیامبر ( پیغامبر، پیمبر، پیغمبر ) -
تابناک، فروزان، درخشنده، نورانی، مشعشع، روشنایی -
دستاورد کلام، سخن آسمانی، گفته اهورایی