موائد

فرهنگ فارسی

( اسم ) جمع : مایده ( مائده )

جمع مائده
( اسم ) جمع : مایده ( مائده )

فرهنگ معین

(مَ یِ ) [ ع . موائد ] (اِ. ) جِ مائده .

لغت نامه دهخدا

موائد. [ م َ ءِ ] ( ع اِ ) بلاها و سختیها. ( منتهی الارب ). دواهی. ( اقرب الموارد ).

موائد. [ م َ ءِ ] ( ع اِ ) ج ِ مائدة. ( ناظم الاطباء ). ج ِ مائدة که به معنی خوان پرطعام باشد. ( آنندراج ) ( غیاث ). رجوع به مائده شود : از الوان موائد مطبخ خاص به قدر کفایت. ( ترجمه محاسن اصفهان ص 91 ).

موائد. [ م َ ءِ ] (ع اِ) بلاها و سختیها. (منتهی الارب ). دواهی . (اقرب الموارد).

موائد. [ م َ ءِ ] (ع اِ) ج ِ مائدة. (ناظم الاطباء). ج ِ مائدة که به معنی خوان پرطعام باشد. (آنندراج ) (غیاث ). رجوع به مائده شود : از الوان موائد مطبخ خاص به قدر کفایت . (ترجمه ٔ محاسن اصفهان ص 91).

فرهنگ عمید

= مائده

مائده#NAME?

کلمات دیگر: