جمع وشل
اوشال
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
اوشال. [ اَ ] ( اِ ) تالاب و برکه و آب انبار و خزانه های آب در کوهها. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ) ( هفت قلزم ). برکه و آب گیر. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ).
اوشال. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ وَشَل. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). رجوع به وشل شود.
اوشال. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ وَشَل. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). رجوع به وشل شود.
اوشال . [ اَ ] (اِ) تالاب و برکه و آب انبار و خزانه های آب در کوهها. (برهان ) (ناظم الاطباء) (هفت قلزم ). برکه و آب گیر. (انجمن آرا) (آنندراج ).
اوشال . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ وَشَل . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). رجوع به وشل شود.
فرهنگ عمید
۱. برکه، تالاب.
۲. محل جمع شدن آب در کوه.
۲. محل جمع شدن آب در کوه.
کلمات دیگر: