کلمه جو
صفحه اصلی

مورچه گیر

فرهنگ فارسی

( صفت اسم ) حشره ایست از راسته رگ بالان . شکل حشره بالغ کاملا شبیه سنجاقک است و دارای ۴ بال میباشد ولی لارو این حشره دارای آرواره های بسیار قوی و پنس مانند است و در روی زمینهای خاکی یا شنی حفره قیف مانندی برای خود میسازد که دارای جدار بسیار صاف و لغزنده است و بهمین جهت بنام [ طاس لغزنده ] موسوم است . لارو مورچه گیر در ته قیف زیر خاکها مخفی است و اگر مورچه یا حشره دیگری در این حفره قیف مانند بیفتد بعلت جدار بسیار صاف و لغزنده ای که دارد نمیتواند خارج شود . در این موقع لارومورچه گیر مقداری خاک روی حشره محبوس میریزد و با آرواره های قوی خود او را میگیرد و بدرون لانه ای که در زیر خاک برای خود تعبیه کرده میبرد و مورد تغذیه قرار میدهد .

لغت نامه دهخدا

مورچه گیر. [ چ َ / چ ِ ] ( نف مرکب ) که مورچه را بگیرد. که شکار مورچه کند. مورچه خوار. رجوع به مورچه خوار در معنی دوم شود. || ( اِ مرکب ) حشره ای است ازراسته رگ بالان شبیه سنجاقک با چهار بال که در روی زمینهای شنی یا خاکی حفره قیف مانندی برای خود می سازدکه جداری صاف و لغزنده دارد و بدان جهت به نام «طاس لغزنده » موسوم است. حشرات به سبب لغزندگی در لانه او می افتند و نمی توانند برآیند و در این موقع مورچه گیر از کمین برمی آید و قدری خاک روی حشره محبوس می ریزد و با آرواره قوی خود او را می گیرد و به درون لانه می برد و مورد تغذیه قرار می دهد. جانور طاس لغزنده.

فرهنگ عمید

حشره ای با بدن دراز و باریک و چهار بال نازک شبیه سنجاقک.

دانشنامه عمومی

مورچه گیر (به انگلیسی: Antlion) حشره ای با آرواره های گازانبری شکل است که گودال کوچکی در زمین حفر می کند و در ته آن، در زیر خاک، به انتظار مورچه ها یا حشرات ریز دیگر می نشیند تا به درون گودال سقوط کنند. سپس آن ها را شکار می کند و از مایعات درون بدنشان تغذیه می کند.لارو   لارو   گودال مورچه گیر   مقیاسی از اندازهٔ مورچه گیر
گودالی که مورچه گیر ایجاد می کند دیواره های صاف و لغزنده ای دارد و به «طاس لغزنده» معروف است. از این رو به این حشره «جانور طاس لغزنده» هم گفته می شود.
این جانور در واقع لارو (نوزاد) حشره ای به نام «بال توری» از راستهٔ «بال توری ها» (Neuroptera) از خانواده «مورچه خوارها» (Myrmeleontidae) است.
حشرات راستهٔ بال توری ها دگردیسی کامل دارند و «مورچه گیر» مرحله لاروی (نوزادی) آنان است. دهان این جانور دو عضو داس مانند توخالی دارد که از اتصال آرواره های بالا و پایین در دو طرف سر ایجاد شده اند و برای شکار و مکیدن مایعات بدنی طعمه ها به کار می روند. این حشره گودال کوچکی در زمین های شنی و خاک های نرم ایجاد می کند. هنگامی که طعمه به درون گودال می افتد، همزمان با تقلای آن برای خروج از گودال، مورچه گیر با آرواره های قوی خود ذرات خاک و شن را روی طعمه می پاشد و سپس آن را به زیر شن ها کشیده و از مایعات درون بدنش تغذیه می کند.


کلمات دیگر: