کلمه جو
صفحه اصلی

ارد دوم

لغت نامه دهخدا

ارد دوم. [ اُ رُ دِ دُوْ وُ ] ( اِخ ) پس از کشتن فرهادک ، نجبای پارت شخصی را اُرُد نام بر تخت نشانیدند. او از خانواده سلطنت بود از فرهادک درگوشه ای پنهان و گمنام میزیست و هیچ انتظار نداشت که روزی او را بسلطنت بطلبند بنابراین ، وقتی که فرستادگان نجباء نزد او رفتند، تا به او اعلام کنند که او را بسلطنت انتخاب کرده اند، غرق حیرت گردید، ولی چیزی که نیز باعث حیرت میباشد، این است که او نظر به اوضاع این زمان و جهات رسیدنش بتخت ، میبایست رفتاری خوش داشته باشد و خوب مملکت را اداره کند، ولی برخلاف انتظار، همینکه بتخت نشست ، بنای سختی را گذارد و بقدری تعدی کرد که مردم از او نفرت یافته در نتیجه نابودش ساختند. یگانه منبع اطلاعات ما بر وقایع این زمان یوسف فلاویوس است و از نوشته های او این اخبار بدست می آید( تاریخ یهود، کتاب 18، بند 2 ) و نیز باید بیفزائیم که کشته شدن فرهادک و اُرُد دوم را تاسی توس در کتاب سالنامه هایش تأیید کرده ، مدت سلطنت اُرد دوم از 4 تا 8 م. بود. ( ایران باستان تألیف پیرنیا ص 2319 ).

دانشنامه عمومی

اُرُد دوم یا ورُد دوم (اشک سیزدهم) سیزدهمین شاه ایران از خاندان اشکانی است. وی از سال ۵۵ تا ۳۷ پیش از میلاد سلطنت کرد. به عقیدهٔ بسیاری از مورخان در زمان او شاهنشاهی اشکانی به اوج عظمت خود رسید. بسیاری از معاصران آن زمان ایران را بسیار مقتدرتر از روم می دانستند. در زمان شاهی ارد دوم سرزمین های بسیاری به قلمرو اشکانیان اضافه شد، ولی پس از مرگ سپهبد سورنا و نیز ضعف سازمانی ارتش نتوانستند مناطق فتح شده را حفظ کنند. مهمترین پیش آمد در زمان پادشاهی ارد دوم جنگ های متعدد با رومیان و به خصوص نبرد حران (Carrhae) است.
خدادادیان٫اردشیر٫اشکانیان٫منصور۱۳۸۰
اُرد همچنین پایتخت ایران را از شهر صددروازه به تیسفون که در برابر سلوکیه ساخته شده بود، منتقل کرد و تیسفون تا زمان حملهٔ اعراب پایتخت ایران بود.
در تاریخ ۵۳ پیش از میلاد کراسوس رومی به خیال تصرف مشرق زمین و تسلط دوباره غرب بر تمدن و منابع شرق و بدست آوردن افتخار همچون اسکندر مقدونی به قصد تصرف ارمنستان و سلوکیه، با سپاه شاهنشاهی ایران اشکانیان وارد جنگ شد و پس از شکست سنگین سپاهیان روم در جنگ حران به دست سورنا سردار نامی ایران کشته شد.و سرش را همراه سر پسرش به نزد پادشاه ایران فرستادن .
ارد دوم به همراه برادر بزرگتر خود مهرداد سوم، پدر خود فرهاد سوم را که شاه ایران بود، در سال ۵۷ یا ۵۸ پ. م مسموم کردند. پس از این کار، مهرداد که پسر بزرگتر بود به شاهی رسید، ولی سلطنت او بیش از سه یا چهار سال دوام نداشت. وی بسیار سخت گیر و بیرحم بود. از این رو بزرگان کشور و عامهٔ مردم بر او شوریدند و پس از مبارزاتی که بین او و ارد دوم درگرفت، ارد او را کنار زد و خود بر تخت شاهی نشست.


کلمات دیگر: