مترادف مدارا کردن : نرمی کردن، ملاطفت کردن، مماشات کردن، تسامح کردن، رفق کردن، کنار آمدن، سازش کردن، بردباری کردن، تاب آوردن
مدارا کردن
مترادف مدارا کردن : نرمی کردن، ملاطفت کردن، مماشات کردن، تسامح کردن، رفق کردن، کنار آمدن، سازش کردن، بردباری کردن، تاب آوردن
فارسی به انگلیسی
فارسی به عربی
تحمل (فعل ماض )
مترادف و متضاد
تاب اوردن، تحمل کردن، مدارا کردن، برخورد هموار کردن، طاقت داشتن
نرمی کردن، ملاطفت کردن، مماشات کردن، تسامح کردن
رفق کردن
کنار آمدن، سازش کردن
بردباری کردن، تاب آوردن
۱. نرمی کردن، ملاطفت کردن، مماشات کردن، تسامح کردن
۲. رفق کردن
۳. کنار آمدن، سازش کردن
۴. بردباری کردن، تاب آوردن
فرهنگ فارسی
( مصدر ) نرمی کردن ملاطفت نمودن : با ایشان سخن نیکو گوید و مدارا کند .
فرهنگ معین
( ~. کَ دَ ) [ ع - فا. ] (مص ل . ) نرمی کردن ، خوشرفتاری نمودن .
لغت نامه دهخدا
مدارا کردن. [ م ُ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) مهربانی کردن. نرمی نمودن. شفقت و ملایمت نشان دادن :
که با زیردستان مدارا کنم
ز خاک سیه مشک سارا کنم.
هندوی خویش را مدارا کرد.
رفق پیش آر و مدارا و تواضع کن و جود.
شکستن کمر کوه قاف چندان نیست
به مور هرکه مدارا کند سلیمان است.
تن خویش در جنگ رسوا کند
همان به که با او مداراکند.
کردند به هم بسی مدارا
تا راز نگردد آشکارا.
مدارا کند با چو تو مفلسی.
با کمان یکدم مدارا تیر نتوانست کرد.
مدارا گر به این کافر نمی کردم چه می کردم.
تو لشکر بیارای و برساز جنگ
مدارا کن اندر میان و درنگ.
وز جفاهای او منال و ملنگ.
دربند مکن خیره طلب ملکت دارا.
مدارا کن که خوی چرخ تند است
به همت رو که پای عمر کند است.
که با زیردستان مدارا کنم
ز خاک سیه مشک سارا کنم.
فردوسی.
ترک من رحمت آشکارا کردهندوی خویش را مدارا کرد.
نظامی.
خواهی از دشمن نادان که گزندت نرسدرفق پیش آر و مدارا و تواضع کن و جود.
سعدی.
هر چند مدارا بیش کنی مخالفت زیاده کند. ( گلستان سعدی ).شکستن کمر کوه قاف چندان نیست
به مور هرکه مدارا کند سلیمان است.
صائب.
|| مماشاة کردن. با هم راه آمدن : تن خویش در جنگ رسوا کند
همان به که با او مداراکند.
فردوسی.
وی مردی زیرک و گربز و کاردیده بود و مدارا می دانست کردن با هر جانبی. ( تاریخ بیهقی ص 453 ).کردند به هم بسی مدارا
تا راز نگردد آشکارا.
نظامی.
مپندار کو در چنان مجلسی مدارا کند با چو تو مفلسی.
سعدی.
درنگیرد صحبت پیر و جوان با یکدگربا کمان یکدم مدارا تیر نتوانست کرد.
صائب.
ز شیخ شهر جان بردم به تزویر مسلمانی مدارا گر به این کافر نمی کردم چه می کردم.
یغما.
|| تحمل کردن. بردباری نمودن. سازگاری نشان دادن : تو لشکر بیارای و برساز جنگ
مدارا کن اندر میان و درنگ.
فردوسی.
ای پسر باجهان مدارا کن وز جفاهای او منال و ملنگ.
ناصرخسرو.
در بند مدارا کن و دربند میان رادربند مکن خیره طلب ملکت دارا.
ناصرخسرو.
روباه بدین شداید و مکاید و نوایب و مصایب احتمال و مدارا می کرد. ( سندبادنامه 329 ).مدارا کن که خوی چرخ تند است
به همت رو که پای عمر کند است.
نظامی.
پیشنهاد کاربران
تسامح
صبوری کردن
سر کردن با کسی
کلمات دیگر: