نوازش کردن

حیوان الیف , دلال , ضربة , طفل رضیع , کابل محوری , لاطف

از روی مهربانی دست به سر کسی کشیدن توسعا : مهربانی کردن . نواختن . تفقد کردن . مورد لطف و مرحمت قرار دادن .

نوازش کردن. [ ن َ زِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) از روی مهربانی دست به سر کسی کشیدن. توسعاً، مهربانی کردن. ( یادداشت مؤلف ). نواختن. تفقد کردن. مورد لطف و مرحمت قرار دادن. و نیز رجوع به نواختن و نواخت کردن شود :
بدانسان که شاهان نوازش کنند
بدان بندگان نیز نازش کنند.نوازش کنون من به افزون کنم
زدلْتان غم و ترس بیرون کنم.طایفه ای از لشکر عضدالدوله به خدمت او رفتند و او ایشان را نوازش کرد. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 290 ).
نوازش های بی اندازه کردش
همان عهد نخستین تازه کردش.فرودآمد به درگاه جهاندار
جهاندارش نوازش کرد بسیار.بدان را نوازش کن ای نیکمرد
که سگ پاس دارد چو نان تو خورد.مرا دوباره نوازش کن و کرم فرمای
یکی به موجب خدمت یکی به حق کریم.|| تسلی دادن. ( ناظم الاطباء ). رجوع به معنی قبلی و نیز رجوع به نوازش شود.