انجیل یوحنا

انجیل یوحنا از نظر ساختار و محتوا با سه انجیل هم نظر (متی، مرقس، و لوقا) متفاوت است. برخی از رویدادها و تعالیمی که از زندگی عیسی بدان اشاره شده است در سه انجیل دیگر نیامده است، به گونه ای که با مطالعهٔ آن، تصویر کامل تری از زندگی او به دست می آید. یوحنا خودْ هدف خویش را از نگارش انجیل چنین بیان می کند: «امّا اینها نوشته شد تا ایمان آورید که عیسی همان <مسیح>، پسر خداست، و تا با این ایمان، در نام او حیات داشته باشید» (۲۰:۳۱).
تحلیل مفهوم کلمه خدا در مقدمه انجیل یوحنا
در این انجیل، ادعای الوهیت عیسی با روشنی بیشتری مورد تأکید قرار گرفته است. عیسی «کلام» خداست که «انسان خاکی» شد تا هر که به او ایمان آوَرَد، حیات جاویدان داشته باشد.یکی از ویژگی های انجیل چهارم آن است که به خدمات عیسی پیش از گرفتار شدنِ یحیی اشاره می کند، حال آنکه سایر انجیل ها خدمات عیسی را پس از این رویداد بیان می کنند.
در این انجیل به آنچه «معجزات» عیسی نامیده شده تحت عنوان «آیت» یعنی نشانه اشاره می شود. آنچه «معجزات» عیسی نامیده شده به باور پیروانش نشانه هایی هستند از اینکه او به حق مسیح موعود و پسر خداست. هر آیت، خطابه ای به دنبال دارد که به تشریح حقیقتِ آشکار شده در آن آیت می پردازد.
یکی از نکات برجسته انجیل یوحنا، بهره گیری نمادین آن از امور روزمرهٔ زندگی جهت به تصویر کشیدن حقایق روحانی است، که ازجمله می توان به تمثیل هایی از قبیل آب، نان، نور، شبان و گوسفندان، و تاک و میوه اش اشاره کرد. به کارگیری این تمثیل ها سبب شده که انجیل یوحنا از حالتی «معنوی» و «عرفانی» برخوردار باشد.