در نوردنده انجیره
انجیره گذار
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
انجیره گذار. [ اَ رَ / رِ گ ُ ] ( نف مرکب ) در نوردنده انجیر. ( یادداشت مؤلف ) :
ای کیر من ای کیر تو انجیره گذاری
سرگین خوری وقی کنی و باک نداری
ریچاله گری پیش گرفتی تو همانا
بخیره ( ؟ ) در شیر بری کامه برآری
ابوالعلاء شوشتری ( از لغت فرس اسدی چ اقبال ص 451 ).
ای کیر من ای کیر تو انجیره گذاری
سرگین خوری وقی کنی و باک نداری
ریچاله گری پیش گرفتی تو همانا
بخیره ( ؟ ) در شیر بری کامه برآری
ابوالعلاء شوشتری ( از لغت فرس اسدی چ اقبال ص 451 ).
کلمات دیگر: