( صفت ) ۱- دارای چشمانی پهن . ۲- شوخ بیحیا: بحر و کان با تو حرف جود زدند پهن چشم این و آن دریده دهان . ( ظهوری )
پهن چشم
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
پهن چشم. [ پ َ چ َ / چ ِ ] ( ص مرکب ) دارای چشمی پهن. || شوخ و بیحیا. ( غیاث ) ( آنندراج ) :
بحر و کان با تو حرف جود زدند
پهن چشم این و آن دریده دهان.
بحر و کان با تو حرف جود زدند
پهن چشم این و آن دریده دهان.
ظهوری.
کلمات دیگر: