کوهن

کوهِن یا کُهن (عبری: כֹּהֵן به صورت جمع כֹּהֲנִים) یا کاهن یک لغت عبری برای روحانی است. کاهنین یهودی تصور می شود که از تبار هارون (برادر موسی) باشند.واژه کاهن که در عربی و فارسی به کار می رود از واژه کوهن عبری ریشه گرفته است.
انگلیسی: کوهن، کوون، کان، کاهان، کارن، کوهن، کون، کانوی، کوهان، کوهانر، کاهانمن، چاپلان، کاپلان.
آلمانی: کوهن، کون، کوگن، کورن، کوعن، کاهن، کون، کتز (مخفف کوهن زدیک یا کاهن صدیق)، جشمن، جکون، کوگنمن، کوگنر، کاهنمن، کانمن، کوهنمن.
هلندی: کوهن، کاین، کوین، کون، کوگن.
فرانسوی: کاهن، کوهن، کاین، کاهون، کاهان.
یونانی: کوتز، کوتالیس، کوتاتیس، کوتانیس.
مجارستانی: کوهن، کواک، کاهان، کونل.
روسی: کاگیدان، کاسدان، کوگان، کاگان، کازدان، کاگانوفسکی، کاگانویچ، کژدان، کوزن، کوزر، کوگنسوهن، کوگنسون، کاگیدان، کوخن.
گرجی:کوتاییس، کوتاتیس، کوتاتیسی، کوتاییسی.
صربی: کوئن، کون، کوژن.
لهستانی: کون، کوخان، جاش، کاپلان، کپلان، کاپلین، کاپلون، کاچ.
ایتالیایی: کوئن، کوهن، پروهن، ساکردوته، ساکردوتی، ساکردوتی کوهن.
اسپانیایی: کوئن، کوهن، کون، کانوه، کانو، کنو، کوی، کورئا، کورنا.
پرتغالی: کائو، کانها، کورئا، کوئلهو.
فارسی: کوهان، کاهن، کائن، کهن، کهنزاد، کهنچی، کوهانی، کهنقادوس، کوهانچی.
ترکی: کوهن.
رومانیایی:کوزر.
عربی: الکوهن، الکاهن، الکاهین.
عبری: کوهن، هاکوهن، بن کوهن، بارکوهن، کوهانی، کاهانا، کوهانیم، کوهن زدیک،
دیگر نامها: مازو، مازر، ماز (به معنی می زرا اهارون، یا از نسل هارون)، ازولای (مخفف ایشا زونا وچللاه لو ییکاشو به معنی «او زن خارجی یا مطلقه نخواهد گرفت» که ممنوعیتی خاص برای کوهانیم است)، راپاپورت، کاهان.
در کتاب مقدس کوهن گاهی برای اطلاق به روحانیون غیر یهودی نیز به کار رفته است. در زمانی که معبد در اورشلیم وجود داشت، کاهنین وظیفه انجام کارهای روزانه و هدایای قربانی در روزهای مشخصی بودند.
در زمان فعلی کوهن ها دارای تفاوت کمتری در یهودیت هستند، ولیکن قوانین مربوط به آنها با بقیه یهودیان متفاوت است.
شرایط متفاوت کاهنین به هارون متصل می شود، در زمانی که خدا با او و فرزندانش یک عهد دائمی برقرار کرد، در زمان ۴۰ سالی که در بیابان سرگردان بودند تا زمانی که معبد مقدس در اورشلیم ساخته شد. وظیفه کاهنین، انجام اعمال روزانه و قربانی برای عیدهای یهودی بود.در زمان معبد اول و دوم، وظایف کاهنین در اورشلیم یکسان بود. آنها به ۲۴ گروه که هر یک از ۶ فامیل تشکیل شده بود تقسیم شده بودند. هر یک از این ۲۴ گروه وظیفه یک هفته کامل را بر عهده داشتند، و هر یک از ۶ فامیل وظیفه یک روز کامل و در روز هفتم (سبت) هر ۶ خانواده با هم همکاری می کردند.