کلمه جو
صفحه اصلی

کون گشادی

فرهنگ فارسی

۱ - فراخ کونی . ۲ - تنبلی کاهلی .

لغت نامه دهخدا

کون گشادی. [ گ ُ ] ( حامص مرکب ) در تداول عامه ، فراخ کونی. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به مدخل قبل شود. || کنایه است از تنبلی. کاهلی. ( فرهنگ فارسی معین ). بیکارگی. ( فرهنگ لغات عامیانه جمالزاده ).

پیشنهاد کاربران

گشاده میانی

گشاده میان. [ گ ُ دَ / دِ ] ( ص مرکب ) آنکه در کاری تعلل ورزد. ( فرهنگ فارسی معین ) .
- گشاده میان بودن از خدمت ؛ در خدمت تعلل کردن. کوتاهی کردن در خدمت :
اگر گشاده میان بوده ام ز خدمت تو
نه بسته بودم پیش مخالف تو کمر.
فرخی.
کلمات دیگر: