فیره
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
فیرة. [ رَ ] (ع اِ) خوردنی زچه که از دانه ٔ شنبلید و خرما یا دیگر دانه ها پزند. (منتهی الارب ).
فیرة. [ رَ] (معرب ، اِ) اسم آهن است در بربری و لاتینی . (از یادداشت مؤلف ). مأخوذ از «فر» است که در فرانسه به معنی آهن است و ریشه ٔ لاتینی دارد. رجوع به فِر شود.
فئرة. [ ف ِءْ رَ / ف ِءَ رَ / ف َ ءِ رَ ] (ع اِ) نوعی از طعام زچه که از دانه ٔ شمبلید و خرما پزند. فُؤارة. (منتهی الارب ).
فئرة. [ ف ِ ءَ رَ ] ( ع اِ ) ج ِ فَاءْر. موشان. موشها. فُئَر. فِئْران. رجوع به فَاءْر شود.
فئرة. [ ف َ ءِ رَ ] ( ع ص ) ارض ٌ فَئِرة؛ زمین موشان. ( منتهی الارب ). زمین موشناک. ( ناظم الاطباء ).
فئرة. [ ف َ ءِ رَ ] (ع ص ) ارض ٌ فَئِرة؛ زمین موشان . (منتهی الارب ). زمین موشناک . (ناظم الاطباء).
فئرة. [ ف ِ ءَ رَ ] (ع اِ) ج ِ فَاءْر. موشان . موشها. فُئَر. فِئْران . رجوع به فَاءْر شود.
فیره . [ رَ ] (اِخ ) دهی است از بخش لاریجان شهرستان آمل که دارای 120 تن سکنه است . آب آن از چشمه سار و محصول عمده اش غله و لبنیات است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3).
فیرة. [ رَ] ( معرب ، اِ ) اسم آهن است در بربری و لاتینی. ( از یادداشت مؤلف ). مأخوذ از «فر» است که در فرانسه به معنی آهن است و ریشه لاتینی دارد. رجوع به فِر شود.
فیره. [ رَ ] ( اِخ ) دهی است از بخش لاریجان شهرستان آمل که دارای 120 تن سکنه است. آب آن از چشمه سار و محصول عمده اش غله و لبنیات است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ).
دانشنامه عمومی
این روستا در دهستان بالا لاریجان قرار داشته و براساس آخرین سرشماری مرکز آمار ایران که در سال ۱۳۸۵ صورت گرفته، جمعیت آن ۶۳ نفر (۲۳خانوار) بوده است.
گویش مازنی
از توابع دهستان بالا لاریجان آمل