موتور بخار

موتور بخار به ماشین گرمایی گفته می شود که سیال سیکل گرمایی آن بخار می باشد.
ایده استفاده از بخار آب برای ایجاد نیروی حرکتی پیشینه ای طولانی در حدود ۲۰۰۰ سال دارد. اما تا حدود ۳۰۰ سال پیش دستگاه های بخار تولیدکنندگان مهمی در حوزهٔ نیروی مکانیکی نبودند. توسعه استفاده از بخارهای پر فشار و تبدیل آنها به نیروهای خطی و دورانی قادر به ایجاد نیروی مورد نیاز بسیاری از ماشین های تولید بود. این دستگاه ها در هر جایی که آب و سوخت چون زغال سنگ یا چوب فراهم باشد قابل استفاده هستند. ماشین های بخار وسایل حمل و نقل اولیه چون تراکتورهای بخار و لوکوموتیوهای بخار را ممکن ساخت. امروزه توربین های بخار مدرن حدود ۸۰ درصد برق تولیدی را در جهان بوسیلهٔ سوخت های متفاوت تولید می کنند.
ثروت حاصل از مستعمرات بعضی از کشورهای اروپایی خصوصا انگلستان، افزایش تولیدات صنعتی، نیاز به بازار فروش محصولات، توسعه معادن زغال سنگ، افزایش دستمزد کارگران و سایر عوامل مرتبط باعث شد تا دانشمندان اروپایی انگیزه کافی را برای تکمیل و توسعه موتور بخار را به صورت کاربردی پیدا کنند.
اولین ماشین بخار را دنی پاپن در سال ۱۶۹۰ اختراع کرد. قسمت اعظم ماشین کوچکی را که پاپن ساخته بود، سیلندرها و پیستون ها تشکیل می دادند. آب در داخل سیلندرها تبدیل به بخار شده، موجب بالا رفتن پیستون ها می شدند. با بالا رفتن این پیستون ها هوای قسمت فوقانی این سیلندرها فشرده می گردید. حال اگر بخار آب زیر پیستون ها را ناگهان سرد کرد و تبدیل به آب نمود، هوای فشرده قسمت فوقانی سیلندرها، پیستون ها را با قدرت به طرف پایین می راند و این حرکت پیستون ها می توانست مثلاً موجب حرکت کردن یک چرخ شود.