شیشه شیر

شیشه شیر کودک یک بطری به همراه پستانک است که معمولاً زمانی که مادر با سینه خود کودک را تغذیه نمی کند یا برای فردی که نمی تواند از ظروفی مانند فنجان بنوشد، استفاده می شود. شیشه شیر معمولاً زمانی استفاده می شود که دسترسی به مادر نباشد.
شیشه شیر به طور معمول از چهار عضو اصلی تشکیل می شود: بطری که مایع را درون خود نگه می دارد. سری شیشه شیر که نوزاد مایع را از آن می مکد. سرپیچ که بخشی ضروری و شبیه یک حلقه است و درپوش. سری شیشه شیر بین سرپیچ و بطری قرار می گیرد و سرپیچ با چرخیدن روی بطری سفت می شود تا سری شیشه شیر در جای خودش قرار گیرد. درپوش که در اکثر شیشه شیرها یافت می شود، هنگام استفاده نشدن، از ورود گردوخاک و دیگر عوامل بیرونی به درون شیشه شیر جلوگیری می کند.
سری گرد به سری استاندارد نیز معروف است و بیشتر سری های شیشه شیر نوزاد از این نوع هستند. همچنین ممکن است باعث آسیب به دهان و دندان نوزاد شود.
سری های ارتودنسی متناسب با شکل کام و لثهٔ نوزاد طراحی شده اند و فضای بیشتری جهت حرکت زبان و فک به هنگام مکیدن شیر می دهند. این نوع سری های ارتودنسی از بروز بیماری های دهان و دندان با رشد نوزاد جلوگیری خواهند کرد. همچنین زاویه نوک این سری فضا را برای مخلوط شدن شیر و بزاق نوزاد برای هضم بهتر فراهم می کند.