درون نگری

درون نگری عبارت است از مشاهده و ثبت ماهیت ادراک ها، اندیشه ها و احساس های خود. [۱]
به عبارت دیگر درون نگری یعنی تلاش برای توصیف فرآیندها و تجربیات روانی فرد توسط خود فرد. مثلا پس از اعمال یک محرک معین از فرد پرسیده می شود، هنگام تحریک چه احساسی را تجربه می کند؟ پاسخی که فرد به این پرسش می دهد اصطلاحاً با درون نگری بدست آمده است.
منبع [ویرایش]
↑ ادوارد دی اسمیت. سوزان نولن. باربارا ل فردریکسون. جفری ل لافتوس. داریل ج بم. استیفن مارن. «اول». در زمینه روان شناسی اتکینسون و هیلگارد. ترجمهٔ دکتر حسن رفیعی و دکتر محسن ارجمند. چاپ چهاردهم. تهران: ارجمند، ۱۳۹۰. ۲۲.
این یک نوشتار خُرد روان شناسی است. با گسترش آن به ویکی پدیا کمک کنید.
[نهفتن]
ن • ب • و
روان شناسی
تاریخ روان شناسی درگاه:روان شناسی روان شناس
شاخه های
پایه
ناهنجار علوم عاطفی علوم اعصاب عاطفی رفتارگرایی علوم اعصاب رفتاری شناختی علوم اعصاب شناختی مقایسه ای فرهنگی رشد افتراقی تکاملی تجربی هوش ریاضی شخصیت مثبت گرا زبان روان فیزیک روان کاراندام شناسی روان شناسی اجتماعی نظری
روان شناسی
کاربردی
رفتارکاوی کاربردی آزمون روانی بالینی جامعه رفتار مصرف کننده روان شناسی مشاوره ای آموزشی جنایی سلامت صنعتی و سازمان قانون رسانه نظامی سلامت شغل دین سیاسی روان سنجی مدرسه ورزش خودکشی شناسی سامانه ها شدآمد
روش شناسی ها
آزمایش روی جانوران پژوهش بایگانی ژنتیک رفتاری وراژن شناسی رفتاری موردپژوهی تحلیل محتوا تجربی پژوهش انسان مصاحبهها عصب تصویربرداری دیدبانی پژوهش کمی پژوهش کیفی سیاههٔ خودگزارش بررسی آماری
جهت گیری ها
Adlerian روان شناسی تحلیلی رفتارگرایی رفتاردرمانی شناختی Cognitivism توصیفی نظریه بوم سازگان ها هستی درمانی خانواده درمانی فمنیست درمانی گشتالت روان شناسی انسان گرایانه روایت درمانی فلسفه روانکاوی روان درمانی روان پویا رفتار درمانی معقول Transpersonal
روان شناسان
آلفرد آدلر گوردن آلپورت آلبرت بندورا آرون تمکین بک John Bowlby ریموند کاتل Kenneth and Mamie Clark آلبرت الیس اریک اریکسون Hans Eysenck Leon Festinger زیگموند فروید Harry Harlow Donald O. Hebb Clark L. Hull ویلیام جیمز کارل گوستاو یونگ Jerome Kagan Kurt Lewin Ivar Lovaas آبراهام مزلو دیوید مک کللند George A. Miller Neal E. Miller Walter Mischel ایوان پاولف ژان پیاژه کارل راجرز Stanley Schachter بی اف اسکینر ادوارد لی سرندایک John B. Watson ویلهلم وونت
فهرست ها
مبحث های مشاوره روان شناسی نشریه ها سازمان ها فهرست روان شناسان معروف نمای کلی روان درمانی ها روش های پژوهش مکتب ها گاه شمار موضوع ها
See also Wiktionary definition Wiktionary category Wikisource Wikimedia Commons Wikiquote Wikinews Wikibooks
رده ها: آگاهی خود سرچشمه های دانش شاخه های روان شناسی شناخت فلسفه علم
قس عربی
مطالعة النفس[1] وتسمى بالتأمل الباطنی[2] والفحص الباطنی، هی نظر المرء فی أفکاره أحاسیسه بنفسه.
[عدل]انظر أیضا
استبطان
[عدل]مراجع
^ ( فارسیة ) مطالعه - لغت نامه دهخدا
^ التعریف والنقد ( 1972 ) لعارف النکدی، ص. 180
بوابة علم النفس
تصنیفات: استعرافوعیرصدفلسفة علم النفس فلسفة العلوم ذات مصادر المعلومات علم النفس
قس انگلیسی
Introspection ( or internal perception ) is the self - examination of one's conscious thoughts and feelings. [1] In psychology, the process of introspection relies exclusively on the purposeful and rational self - observation of one's mental state; however, introspection is sometimes referenced in a spiritual context as the examination of one's soul. Introspection is closely related to the philosophical concept of human self - reflection, and is contrasted with external observation. Introspection has generally provided a privileged insight by providing access to our own mental states. [2] Introspection is not mediated by the interference of other sources of knowledge that one may acquire, the individual experience of the mind makes it unique from other processes. Introspection can determine any number of mental states including:sensory, bodily, cognitive, emotional, and so forth. [3]
Introspection has been a subject of philosophical discussion for thousands of years. The philosopher Plato is thought to have referenced introspection when he asked, "…why should we not calmly and patiently review our own thoughts, and thoroughly examine and see what these appearances in us really are?"[4][5] While introspection is applicable to many facets of philosophical thought, it is perhaps best known for its role in epistemology. In this context, introspection is often compared with perception, reason, memory, and testimony as a source of knowledge. [6]
Contents [show]
[edit]Introspection and psychology
[edit]Wundt
Wilhelm Wundt, the father of modern psychology, was the first to adopt introspection as a tool for use in the context of experimental psychology research. [1] Wundt was influenced by notable physiologists, such as Gustav Fechner, who used introspection as a means to study human sensory organs. Building upon this preexisting use of introspection in physiology, Wundt imposed exacting control over the use of introspection in his experimental laboratory at the University of Leipzig. [1] By requiring this stringent control, it became possi . . .