گرفت وگیر

گرفت و گیر روشی در نگارگری ایرانی است که در آن نگارگر صحنه های خیالپردازانه و مملو از تخیل را در زمینه نزاع و درگیری حیوانات به تصویر می کشد. این روش را معمولاً در تشعیرسازی مورد استفاده قرار می دهند. عمده محققان و تاریخ نگاران هنر ایران، میرک نقاش (روح الله میرک) که استاد تشعیرسازی و جانورنگاری بود را پیشگام و بنیانگذار این روش در نگارگری ایرانی می دانند. بنابراین پیدایش این روش به سده نهم هجری یا پانزده میلادی بازمی گردد. .
پاکباز، روئین. دائرةالمعارف تاریخ هنر. نشر فرهنگ معاصر. چاپ ششم. ۱۳۸۶