حاکم یا قائم مقام او که در صورت عدم تعیین ناظر خاص از طرف واقف بعنوان منصب ولایت عامه امور وقف را اداره میکند .
ناظر عام
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ناظر عام. [ ظِ رِ عام م ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) حاکم یا قائم مقام او که در صورت عدم تعیین ناظر خاص از طرف واقف به عنوان منصب ولایت عامه امور وقف را اداره می کند. ( یادداشت مؤلف ).
کلمات دیگر: