<div class="boxBd">ناصیه جای. [ ی َ /ی ِ ] ( اِ مرکب ) سجده گاه. ( از آنندراج ) : <br>جایم از دیده کند عقل و چنینش دارند<br>هرکه را کعبه مدح تو بود ناصیه جای.<div class="au">عرفی ( از آنندراج ).</div>|| آنجای از پیشانی که در وقت به روی افتادن به زمین مالیده می شود. ( ناظم الاطباء ).</div>

ناصیه جای. [ ی َ /ی ِ ] ( اِ مرکب ) سجده گاه. ( از آنندراج ) : جایم از دیده کند عقل و چنینش دارند هرکه را کعبه مدح تو بود ناصیه جای. عرفی ( از آنندراج ). || آنجای از پیشانی که در وقت به روی افتادن به زمین مالیده می شود. ( ناظم الاطباء ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd"><b>( ناصیه جا ی )</b> ۱ - آنجای ازپیشانی که در وقت سجده کردن بزمین مالیده شود.۲ - سجده گاه : جایم از دیده کند عقل و چنینش دارند هرکه را کعبه مدح تو بود ناصیه جای . ( عرفی آنندلغ. )</div>

( ناصیه جا ی ) ۱ - آنجای ازپیشانی که در وقت سجده کردن بزمین مالیده شود.۲ - سجده گاه : جایم از دیده کند عقل و چنینش دارند هرکه را کعبه مدح تو بود ناصیه جای . ( عرفی آنندلغ. )

ناصیه جای

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا