صبح زود
صبح بام
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
صبح بام. [ ص ُ ح ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) صبح زود. اول روز :
مگرکز توسنانش بدلگامی
دهن بر کشته ای زد صبح بامی.
برآراست لشکر بسازی تمام.
مغربی شام ستاند بوام.
رخ نمود از بیضه زنگارفام.
مگرکز توسنانش بدلگامی
دهن بر کشته ای زد صبح بامی.
نظامی.
سپهدار ایران هم از صبح بام برآراست لشکر بسازی تمام.
نظامی.
هر چه دهد مشرقی صبح بام مغربی شام ستاند بوام.
نظامی.
ساقیا می ده که مرغ صبح بام رخ نمود از بیضه زنگارفام.
سعدی ( از حاشیه وحید بر گنجینه ).
فرهنگ عمید
بامداد، صبح زود: هرچه دهد مشرقی صبح بام / مغربی شام ستاند به وام (نظامی: لغت نامه: صبح بام ).
پیشنهاد کاربران
صبح بام : صبح روشن .
( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷، ص 179 ) .
( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷، ص 179 ) .
کلمات دیگر: