که پیوند راست دارد . پیوند استوار
راست پیوند
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
راست پیوند. [ پ َ / پ ِ وَ ] ( ص مرکب ) که پیوند راست دارد. که پیوند دور از کژی دارد. که پیوند و اتحاد با صداقت همراه دارد. || ( اِ مرکب ) پیوند راست. پیوند استوار. پیوند تؤام با صداقت :
نگه کرد قیدافه سوگند اوی
یگانه دل و راست پیوند اوی.
نگه کرد قیدافه سوگند اوی
یگانه دل و راست پیوند اوی.
فردوسی.
فرهنگ عمید
۱. پیوند راست ودرست، پیوند استوار.
۲. (صفت ) ویژگی آن که در اتحاد و همبستگی راست ودرست و استوار باشد.
۲. (صفت ) ویژگی آن که در اتحاد و همبستگی راست ودرست و استوار باشد.
کلمات دیگر: