( صفت ) ۱ - راغب به علم وفضل ۲- قابل تعلیم وتربیت .
دانش نیوش
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
دانش نیوش. [ن ِ ] ( نف مرکب ) نیوشنده دانش. شنونده دانش. مطیع علم و دانش. که گوش فرا دانش و علم دهد :
چو نامه بخواند خداوند هوش
بیارید آن رای دانش نیوش.
چو نامه بخواند خداوند هوش
بیارید آن رای دانش نیوش.
فردوسی.
فرهنگ عمید
نیوشندۀ دانش، آن که به علم و دانش گوش فرا دهد، دانش پذیر.
کلمات دیگر: