کلمه جو
صفحه اصلی

ضمام

فرهنگ فارسی

ابن زید بن ثوابه . صحابی است

لغت نامه دهخدا

ضمام. [ ض ِ ] ( ع اِ ) ضِم . بلای سخت ( قال کأنه تصحیف ، و الصواب بالصاد المهملة ). ( منتهی الارب ).

ضمام. [ض ِ ] ( ع اِ ) آلت فراهم آوردن چیزی. ( منتهی الارب ).

ضمام. [ ض ِ / ض ُ ] ( ع اِ ) آنچه بدان فراهم آورند چیزی را. ( منتهی الارب ). چیزی که بدان چیزها را بهم فراهم کنند چون رشته و جز آن. ( منتخب اللغات ).

ضمام. [ ض ِ ] ( اِخ ) محدث است. ( سیره عمربن عبدالعزیز ص 9 ).

ضمام. [ ض ِ ] ( اِخ ) ابن اسماعیل المصری ، ابواسماعیل. تابعی است. ( عیون الاخبار ج 3 ص 304 ).

ضمام. [ ض ِ ] ( اِخ ) ابن ثعلبة. صحابی است. رجوع به ضمادبن ثعلبة شود. ( منتهی الارب ).

ضمام. [ ض ِ ] ( اِخ ) ابن ثعلبة. وافد سعدبن بکر. ( امتاع الاسماع ص 495 ).

ضمام. [ ض ِ ]( اِخ ) ابن زیدبن ثوابه. صحابی است. ( منتهی الارب ).

ضمام . [ ض ِ ] (اِخ ) ابن اسماعیل المصری ، ابواسماعیل . تابعی است . (عیون الاخبار ج 3 ص 304).


ضمام . [ ض ِ ] (اِخ ) ابن ثعلبة. صحابی است . رجوع به ضمادبن ثعلبة شود. (منتهی الارب ).


ضمام . [ ض ِ ] (اِخ ) ابن ثعلبة. وافد سعدبن بکر. (امتاع الاسماع ص 495).


ضمام . [ ض ِ ] (اِخ ) محدث است . (سیره ٔ عمربن عبدالعزیز ص 9).


ضمام . [ ض ِ ] (ع اِ) ضِم ّ. بلای سخت (قال کأنه تصحیف ، و الصواب بالصاد المهملة). (منتهی الارب ).


ضمام . [ ض ِ ](اِخ ) ابن زیدبن ثوابه . صحابی است . (منتهی الارب ).


ضمام . [ ض ِ / ض ُ ] (ع اِ) آنچه بدان فراهم آورند چیزی را. (منتهی الارب ). چیزی که بدان چیزها را بهم فراهم کنند چون رشته و جز آن . (منتخب اللغات ).


ضمام . [ض ِ ] (ع اِ) آلت فراهم آوردن چیزی . (منتهی الارب ).


فرهنگ عمید

آنچه با آن چیزی را به چیز دیگر ضمیمه کنند، آنچه دو یا چند چیز را به یکدیگر پیوند دهد.


کلمات دیگر: