که دانش پسندد
دانش پسند
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
دانش پسند. [ ن ِ پ َ س َ ] ( نف مرکب ) پسندکننده دانش. پسند علم کننده :
ز فرهنگ آن شاه دانش پسند
شد آواز یونان بدانش بلند.
ز فرهنگ آن شاه دانش پسند
شد آواز یونان بدانش بلند.
نظامی.
|| ( ن مف مرکب ) که پسند علم افتد. مقبول دانش قرارگرفته.فرهنگ عمید
۱. آن که علم و دانش پسندد، کسی که طرف دار علم و دانش باشد.
۲. (صفت مفعولی ) آنچه مورد پسند و قبول علم و دانش قرار گیرد.
۲. (صفت مفعولی ) آنچه مورد پسند و قبول علم و دانش قرار گیرد.
کلمات دیگر: