کوچه، کوچه تنگ، ازقه جمع
علی بن قاسم التجیبی مکنی به ابو الحسن و مشهور به زقاق
علی بن قاسم التجیبی مکنی به ابو الحسن و مشهور به زقاق
زقاق
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
زقاق . [ زُ ] (ع اِ) ج ِ زِق ّ. زِقاق . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به زق و زِقاق شود.
زقاق. [ زَ ] ( ع ص ) آنکه بر مائده آب خورد و در دهن او طعام باشد. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) .
زقاق. [ زُ ] ( ع اِ ) کوچه و گاهی مؤنث آید. ج ، زُقّان ، اَزِقَّة. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). کوچه و برزن و معبر تنگ و کوچه بن بست. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). میدان. بازار. راه. صراط. سبیل. خیابان میان خرمابنان... ( ناظم الاطباء ). || به مجاز، دریای میان طنجه و جزیره خضرا در بلاد مغرب. ( از اقرب الموارد ). رجوع به زقاق ( اِخ ) شود.
زقاق. [ زِ ] ( ع اِ ) ج ِ زِق . ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) رجوع به زق شود.
زقاق. [ زَق ْ قا ] ( ع ص ) خیک فروش. ( دهار ). منسوب است به زق که عمل خیک فروش و خیک دوز را افاده می کند. ( الانساب سمعانی ). خیک ساز. خیک فروش. ( ناظم الاطباء ) ( از ذیل اقرب الموارد ).
زقاق. [ زُ ] ( ع اِ ) ج ِ زِق . زِقاق. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به زق و زِقاق شود.
زقاق. [ زَ ]( اِخ ) راه دریا میان طنجه و جزیره خضرا به مغرب. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). دریای زقاق. خلیج زقاق. بحرالزقاق : و هذا الخلیج ( الفاصل بین سبته و الاندلس ) تسمیه اهل المغرب و اهل الاندلس الزقاق. ( مروج الذهب ، یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). رجوع به معجم البلدان و الحلل السندسیه ج 2 ص 315، 317، 319، التفهیم بیرونی چ همائی ص 169، 199 و نزهة القلوب ج 3 ص 236، 277 شود.
زقاق. [ زُ ] ( اِخ ) علی بن قاسم التجیبی ، مکنی به ابوالحسن و مشهور به زقاق. او راست : لامیة الزقان و آن منظومه ای است در فقه مالک. رجوع به معجم المطبوعات شود.
زقاق. [ زُ ] ( ع اِ ) کوچه و گاهی مؤنث آید. ج ، زُقّان ، اَزِقَّة. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). کوچه و برزن و معبر تنگ و کوچه بن بست. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). میدان. بازار. راه. صراط. سبیل. خیابان میان خرمابنان... ( ناظم الاطباء ). || به مجاز، دریای میان طنجه و جزیره خضرا در بلاد مغرب. ( از اقرب الموارد ). رجوع به زقاق ( اِخ ) شود.
زقاق. [ زِ ] ( ع اِ ) ج ِ زِق . ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) رجوع به زق شود.
زقاق. [ زَق ْ قا ] ( ع ص ) خیک فروش. ( دهار ). منسوب است به زق که عمل خیک فروش و خیک دوز را افاده می کند. ( الانساب سمعانی ). خیک ساز. خیک فروش. ( ناظم الاطباء ) ( از ذیل اقرب الموارد ).
زقاق. [ زُ ] ( ع اِ ) ج ِ زِق . زِقاق. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به زق و زِقاق شود.
زقاق. [ زَ ]( اِخ ) راه دریا میان طنجه و جزیره خضرا به مغرب. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). دریای زقاق. خلیج زقاق. بحرالزقاق : و هذا الخلیج ( الفاصل بین سبته و الاندلس ) تسمیه اهل المغرب و اهل الاندلس الزقاق. ( مروج الذهب ، یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). رجوع به معجم البلدان و الحلل السندسیه ج 2 ص 315، 317، 319، التفهیم بیرونی چ همائی ص 169، 199 و نزهة القلوب ج 3 ص 236، 277 شود.
زقاق. [ زُ ] ( اِخ ) علی بن قاسم التجیبی ، مکنی به ابوالحسن و مشهور به زقاق. او راست : لامیة الزقان و آن منظومه ای است در فقه مالک. رجوع به معجم المطبوعات شود.
زقاق . [ زَ ] (ع ص ) آنکه بر مائده آب خورد و در دهن او طعام باشد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) .
زقاق . [ زَ ](اِخ ) راه دریا میان طنجه و جزیره ٔ خضرا به مغرب . (منتهی الارب ) (آنندراج ). دریای زقاق . خلیج زقاق . بحرالزقاق : و هذا الخلیج (الفاصل بین سبته و الاندلس ) تسمیه اهل المغرب و اهل الاندلس الزقاق . (مروج الذهب ، یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به معجم البلدان و الحلل السندسیه ج 2 ص 315، 317، 319، التفهیم بیرونی چ همائی ص 169، 199 و نزهة القلوب ج 3 ص 236، 277 شود.
زقاق . [ زَق ْ قا ] (ع ص ) خیک فروش . (دهار). منسوب است به زق که عمل خیک فروش و خیک دوز را افاده می کند. (الانساب سمعانی ). خیک ساز. خیک فروش . (ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد).
زقاق . [ زِ ] (ع اِ) ج ِ زِق ّ. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) رجوع به زق شود.
زقاق . [ زُ ] (اِخ ) علی بن قاسم التجیبی ، مکنی به ابوالحسن و مشهور به زقاق . او راست : لامیة الزقان و آن منظومه ای است در فقه مالک . رجوع به معجم المطبوعات شود.
زقاق . [ زُ ] (ع اِ) کوچه و گاهی مؤنث آید. ج ، زُقّان ، اَزِقَّة. (منتهی الارب ) (آنندراج ). کوچه و برزن و معبر تنگ و کوچه ٔ بن بست . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). میدان . بازار. راه . صراط. سبیل . خیابان میان خرمابنان ... (ناظم الاطباء). || به مجاز، دریای میان طنجه و جزیره ٔ خضرا در بلاد مغرب . (از اقرب الموارد). رجوع به زقاق (اِخ ) شود.
فرهنگ عمید
کوچه، کوچۀ تنگ.
پیشنهاد کاربران
تنگنا
هو
به فتح ز وتشدید ق به معنی سازنده مشک آب. از ریشه زق یعنی پوست حیوانات. لقب برخی از علمای اسلام که شغلشان مشک سازی بوده است.
به فتح ز وتشدید ق به معنی سازنده مشک آب. از ریشه زق یعنی پوست حیوانات. لقب برخی از علمای اسلام که شغلشان مشک سازی بوده است.
کلمات دیگر: