دارادار. ( اِ مرکب ) دار و گیر. دیر پاییدن. ثبات داشتن و مدارا کردن و بسیار ماندن. ( برهان ) :
روز دارادار و بردابردِ میدان نبرد
هر غلام شه ، بمردی همنبرد زال باد.
روز دارادار و بردابردِ میدان نبرد
هر غلام شه ، بمردی همنبرد زال باد.
سوزنی.
رجوع به داردار شود.