زره گر

زره ساز و کسی که زره می سازد

زره گر. [ زَ / زِ رِه ْ گ َ ] ( ص مرکب ) زره ساز و کسی که زره می سازد. ( ناظم الاطباء ). معروف. ( آنندراج ). زراد. دراع. سراد. زره باف. آن که زره سازد. نساج. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ) :
باد زره گر شده ست آب مسلسل زره
ابر شده خیمه دوز باغ مسلسل خیم.از زره گر، زره طلب نه جوال.ای زلف یار من زرهی یا زره گری
یا پیش تیر غمزه دلبر زره دری.در ملک دشمن از تف قهر تو آب تیغ
ز انگشتهای دست زره گر فروچکد.رجوع به زره و دیگر ترکیبهای آن شود.

زره ساز، زره باف، کسی که زره می سازد.